محاصره قندهار (۱۷۳۸–۱۷۳۷): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مطالب بدون استناد
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: واگردانی دستی
خط ۱:
{{اشتباه نشود|محاصرۀمحاصره قندهار (۱۶۰۵–۱۶۰۶)}}
{{Infobox military conflict|
conflict=محاصرۀ قندهار
خط ۱۳:
|commander1='''[[نادرشاه]]'''
* رضاقلی افشار
* ملا مصطفی بختیاری
* طهماسب‌قلی خان جلایر
* [[احمدشاه ابدالی]]
سطر ۲۳ ⟵ ۲۴:
|campaignbox={{جنگ‌های نادر}}
}}
'''محاصرۀ قندهار''' ({{lang-en|Siege of Kandahar}}) نبردی بود که بین [[نادرشاه افشار]] و [[هوتکیان]] از آوریل ۱۷۳۷ تا ۲۴ مارس ۱۷۳۸ روی داد. نادرشاه در این جنگ بر هوتکیان غلبه کرد.
 
[[محاصره]] [[قندهار]] در آوریل سال ۱۷۳۷ از زمانی آغاز شد که ارتش [[نادرشاه]] افشار برای سرنگون کردن آخرین دژ هوتکیِ [[لوی قندهار]] که زیر چیرگی [[حسین هوتکی]] بود به جنوب [[افغانستان|افغانستانِ]] امروزی یورش برد.
 
این [[محاصره]] در منطقه قندهار باستانی که بخشی از [[قندهار]] امروزی در [[افغانستان]] است رخ داد و تا ۲۴ مارس ۱۷۳۸ که [[هوتکیان|افغانهای هوتکی]] از ارتش ایران (که خود دربردارنده سربازان افغانی نیز بود) شکست خوردند ادامه داشت.
==زمینه==
==محاصره==
 
در بیشترِ زمانِ [[محاصره]]، نبردها ناچیز بود زیرا نبود [[توپخانه]] سنگینِ [[نادرشاه|نادر]] سربازان او را مجبور به جایگیری در [[محاصره]] شهر استوار [[قندهار]] كرد.
 
==یورش بختیاری==
چون [[محاصره]] شدن [[قندهار]] قابل پیشبینی بود مردم تدارکات فراوانی را در شهرشان که [[استحکامات|برج و باروی]] استواری هم داشت، گرد آورده بودند.
 
با اینکه [[گرسنگی]] و کمبود خوراک در [[قندهار]]، از ماههای پایانی سال ۱۷۳۷ آغاز شده بود، تشخیص [[نادرشاه]] این بود که تهی شدن شهر از اندوخته ها، مدت طولانی به درازا می انجامد.
[[نادرشاه|نادر]] از جایگاه خود در ایران مطمین نبود. او اگرچه [[شاه تهماسب دوم|تهماسب دوم]] را برکنار کرده بود ولی [[شاه تهماسب دوم|تهماسب]] همچنان زنده بود و [[نادرشاه|نادر]] نمیخواست با مصروفیت در [[محاصره]] از کشور غافل بماند.
 
[[نادرشاه|نادر]] ۳۰۰۰ نفر از میان زیرشاخه بختیاری های لشکرش را برای رهبری هجوم [[موج انسانی]] اش بر [[قندهار]] برگزید. یک بختیاری به نام ملا آدینه مصطفی برای رهبری یورش برگزیده شد. [[نادرشاه|نادر]] در ابتدا سعی داشت با توجه به تهدیدی كه با ملا روبروست ، او را از شركت در حمله منصرف كند ولی آدینه پافشاری داشت كه شركت كند.
 
شب پیش از یورش ، [[نادرشاه|نادر]] شخصا با [[بختیاری]] ها سخن گفت و به آنها یادآور شد که در صورت کامیابی در حمله، به آنها ۱۰۰۰ روپیه و بهره ای از غنایم شهر داده می شود. در ۲۴ مارس ، حمله آغاز شد و بختیاریها از جایگاههای پنهان شده خود در صخره های چهل زینا خارج شدند و به سمت شهر روان شدند.
 
توپچی های افغانی در [[استحکامات|برج های محافظت شده]] شهر موفق به کشتن برخی از مهاجمان شدند اما بسیاری از بختیارها به دیوارهای شهر رسیدند و از نردبان خود برای بالا رفتن از آن استفاده کردند. ملا آدینه نخستین کسی بود که صعود کرد و نبرد سنگینی در بالای دیوارهای شهر [[قندهار]] انجام شد.
 
کم کم ، [[بختیاری]] ها توانستند دیوارها را به دست بگیرند و اقدام به بدست آوردن [[استحکامات]] درونی شهر کردند. مهاجمان سپس جنگ افزارها را در بالای دیوارها بلند کردند و آنها را برای بمباران شهر به کار گرفتند.
 
افغانها برای بازپس گیری [[استحکامات]] این شهر چندین بار تلاش کردند ، ولی با آتش سنگین بختیاریها رویارو شدند.
 
با ناامید شدن از ادامهٔ نبرد ، [[حسین هوتکی]] و چند [[افغانی]] با رها کردن مردم به حال خود، در ارگ [[قندهار]] عقب نشینی کردند. سپس ایرانیان به فرماندهی توپهای نصب شده روی دیوارهای شهر اقدام کردند و از این توپها برای بمباران ارگ استفاده کردند. سرانجام ، پس از یک روز ، در تاریخ ۲۵ مارس ۱۷۳۸ ، [[حسین هوتکی]] و همراهان او را که در ارگ پناه گرفته بود ، تسلیم کرد.
 
==پسایند==
نادر شاه سخاوتمندانه به [[بختیاری]] ها پاداش داد و شخصاً با کیسه ای پر از [[زر]] به آدینه مصطفی بخشید. با [[حسین هوتکی]] ملایم رفتار شد و به همراه خانواده سلطنتی هوتکی به [[مازندران]] تبعید شد.
 
گویا او و خانواده اش بعداً در جریان کشتارهای زندیِ افغانها در شمال ایران امروز کشته شدند. از سوی دیگر ، [[نادرشاه|نادر]] فرمانده اصلی ارتش [[حسین هوتکی|حسین]] ، [[محمد سیدالدخان]] را مشکوک به آشوبگری دانست. پس دستور داد كه نابینا شود.
 
شهر [[قندهار]] به طور سیستماتیک توسط آتش [[توپخانه]] ویران شد و ساکنان بازمانده به شهری نو برده شدند که نیروهای افشاری برنامه ریزی کردند که در حدود ۶ مایلی جنوب خاوری شهر باستانی ساخته شود.
 
[[نادرشاه|نادر]] پس از خود ، شهر را "نادرآباد" نامگذاری کرد. شهر قدیمی مورد استفاده دوباره قرار نگرفت اما ویرانه های ارگ قدیمی [[قندهار]] تا به امروز می توان دید. تسخیر [[قندهار]] یک رویداد طنین انداز در تاریخ شفاهی [[بختیاری]] و به طور کلی در فرهنگ لُر است. این رویدادی است که به سنگ محک فرهنگی تبدیل شده است.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[قندهار]]
* [[مردم لر]]
 
== منابع ==