حالت دستوری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ←حالت در زبانهای هندواروپایی: رعایت فواصل |
||
خط ۱۹:
[[زبانهای هندواروپایی]] در اصل به شکل تاریخی دارای هشت حالت تصریفی بودهاند ولی زبانهای امروزین هندواروپایی (از جمله فارسی) معمولاً بیشتر این حالتها را کنار گذاشتهاند و تعداد حالتها در آنها از هشت کمتر است. زبانهای امروزی، بیشتر از حروف اضافه و جایگاه قرارگیری واژه در جمله برای نمایاندن نقش واژهها در جمله استفاده میکنند.
هشت حالت (Case) تاریخی هندواروپایی از این قرارند:
* [[حالت نهادی]] (Nominative) کنندهٔ کار و نهاد جمله را نشان میدهد.
*: '''ما''' به بوستان رفتیم.
* [[حالت مفعولی]] (Accusative) که مفعول بیواسطه را نشان میدهد.
*: '''کتاب''' بیاور. (اسم جنس)
*:'''کتاب''' '''را''' بیاور. (اسم شناخته یا معرفه)
* [[حالت کنشگیری]] (Dative) که مفعول باواسطه را نشان میدهد.
*: شهریار '''به ما''' پول داد.
*:علی '''به مدرسه''' آمد.
*:من '''برای امتحان فردا''' نگرانم.
*:مردم '''بر ضحاک ستمگر''' شوریدند.
* [[حالت ازسویی]] (Ablative) که حرکت از سوی چیزی یا دلیل چیزی را نشان میدهد.
*: '''از خانه''' رفت.
*: '''از افسردگی''' رنج میبرد.
* [[حالت وابستگی]] (Genetive) که نقش [[اضافه]] و شکل ملکی را نشان میدهد.
*: '''خانهٔ ما''' بزرگ است.
*:'''گل لاله''' زیباست.
* [[حالت ندایی]] (Vocative) که مخاطب جمله را نشان میدهد.
*: '''سعدیا''' مرد نکونام نمیرد هرگز
* [[حالت مکانی]] (Locative) که مکان را جمله نشان میدهد.
*: او '''در کرج''' زندگی میکند.
* [[حالت ابزاری]] (Instrumental) که ابزار انجام یک فعل را نشان میدهد.
*: او زمین را '''با جارو''' رُفت.
*:او '''با هواپیما''' سفر کرد.
|