«بیشتر آهنگسازها کار خود را با گوش دادن به آلبومهای پیشکسوتان و الهام گرفتن از آنها یاد میگیرند،یادمیگیرند، ولی آن زمان که ما شروع به کار کردیم فقط [[چاک بری]] را داشتیم.»
حوالی سال ۱۹۶۳ فرانک زاپا به لس آنجلس رفت؛ وی در سال ۱۹۶۴ کار خود را با تشکیل گروههایی بلوز-راک همچون Captain Glasspack,Muthers,Soul Giants، و His Magic Mufflers پی گرفت؛ گروهی که نامش اندکی بعد، به [[مادرز آو اینونشن]] (مادران نوآوری) تبدیل شد.
خط ۴۰:
== باورها و سیاست ==
=== مواد مخدر ===
به زعم زاپا، " «مواد مخدر مشکلی به وجود نمیآورد، تا آن زمان که فرد مصرفکننده عملی انجام دهد که بر شما یا زندگیتان به گونهای که شما نمیخواهید اثر گذارد؛ مانند خلبانی که به دلیل استفادهیاستفادهٔ مواد مخدر سقوط کند."»<ref>{{Cite journal|last=Liebman|first=Stuart|last2=Kluge|first2=Alexander|date=1988|title=On New German Cinema, Art, Enlightenment, and the Public Sphere: An Interview with Alexander Kluge|url=http://dx.doi.org/10.2307/778677|journal=October|volume=46|pages=23|doi=10.2307/778677|issn=0162-2870}}</ref> زاپا، بیشتر عمرش سیگار میکشید و منتقد سرسخت کمپینهای ضد دخانیت بود.<ref>{{Cite journal|last=Ince|first=Onur Ulas|date=2018-04-19|title=Not a Partnership in Pepper, Coffee, Calico, or Tobacco|url=http://dx.doi.org/10.1093/oso/9780190637293.003.0004|journal=Oxford Scholarship Online|doi=10.1093/oso/9780190637293.003.0004}}</ref>.
در حالی که وی با مصرف مواد مخدر مخالف بود به نقدِ جنگ و درگیری بر سر مواد مخدر میپرداخت و آن را با ممنوعیت الکل مقایسه میکرد و بیان کرد که وزارت خزانهداری آمریکا از جرمزدایی و قانونی کردن مواد مخدر سود خواهد برد.<ref name=":0">Zappa, Frank; Occhiogrosso, Peter (1989). Real Frank Zappa Book. Simon and Schuster. <nowiki>ISBN 978-0-671-70572-5</nowiki>.</ref>. وی بیان کرد " «من باور دارم که مردم حق انتخاب سرنوشت خود را دارند؛ مردم مالک خودشان هستند. همچنین باور دارم که در دموکراسی دولت وجود دارد چراکه (و فقط تا زمانی که) شهروندان به آن یک مجوز موقتی جهت وجود میدهند- در ازای قولی که دولت از دردسر دور خواهند ماند. در دموکراسی، شما مالک دولت هستید، او مالک شما نیست."»<ref name=":0"/>
فرنک زاپا در توصیف دیدگاههای سیاسی خود، خود را «[[محافظه کاری در ایالات متحده|محافظه کاری]] عملی»،<ref name="practicalconservative">Zappa with Occhiogrosso, 1989, ''The Real Frank Zappa Book'', pp. 315-316, 323-324; 329-330.</ref> یا مستقل طبقهبندی کرد. او دوستدار دولت محدود و مالیاتهای کم بود؛ ولی همچنین میگفت که موافق دفاع ملی، [[تأمین اجتماعی]] و دیگر برنامههای فدرال است.است؛ ولی فقط اگر دریافتکنندگان چنان برنامههایی مشتاق آنها باشند و قادر باشند پولش را پرداخت کنند.<ref name="practicalconservative"/> او دوستدار [[سرمایهداری]]، [[کارآفرینی]]، و کسب و کار مستقل بود و میگفت موسیقیدانان میتوانند از کسب و کار خود بیشتر دریافت کنند تا از جمعآوری حقالعمل.<ref>Apodaca, Patrice. [http://articles.latimes.com/1989-12-19/business/fi-721_1_frank-zappa Frank Zappa, Capitalist Rocker], ''[[لسآنجلس تایمز]]'', December 19, 1989</ref> او با کمونیسم مخالف بود و میگفت «نظامی که اجازه مالکیت را ندهد یک طراحی ناقص مهلک است.»<ref name="practicalconservative"/> برخی از ترانهها مناظرات عمومی و مصاحبههای او در دههٔ ۱۹۸۰ منتقد جمهوریخواهان و سیاستهایشان، پرزیدنت رونالد ریگان، تلونجلیسم، و راست مذهبی بود و هشدار میداد دولت آمریکا در خطر تبدیل شدن به یک [[حاکمیت دینی|دینسالاری]] فاشیستی است.<ref>Frank Zappa, ''Does Humor Belong in Music?'' (DVD), recorded August 1984, released 2003</ref><ref name="CNN TV Debate">{{citation | date=March 1986 |title = Crossfire with Frank Zappa and John Lofton | publisher=CNN [TV Debate] |url=http://www.archive.org/details/FrankZappaOnCrossfire}}</ref>