محمدامین رسول‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

در ۱۹۱۱ به ترکیه رفت و به «[[گرگ‌های خاکستری|اولکو اوجاکلاری : انجمن ایدئال گرایان]] » از گروه‌های ترک‌گرای افراطی پیوست.{{مدرک|date=دسامبر ۲۰۲۰}} پس از آغاز جنگ جهانی اول، به باکو بازگشت و فعالیت خود را از سرگرفت. در ۱۹۱۷ که رژیم تزاری سرنگون شد، او زمینه را برای ایجاد کشور با نام مناقشه‌برانگیز [[آذربایجان]] فراهم یافت. تا پیش از این زمان نام سرزمین های شمال رود ارس آران و شروان بود. در ۲۸ مه ۱۹۱۸ تشکیل [[جمهوری آذربایجان]] به رغم اعتراض رفقای سابق او در ایران اعلام شد و رسول‌زاده با اکثریت آراء به عنوان رهبر شورای ملی آذربایجان برگزیده شد. در ۲۸ آوریل ۱۹۲۰ که نیروهای [[ارتش]] سرخ به رهبری سرگئی کیروف، باکو را تصرف و جمهوری آذربایجان را ساقط کردند، رسول‌زاده در روستایی مخفی شد ولی به زودی دستگیر و زندانی شد. استالین به باکو آمده و او را از زندان نجات داد. رسول‌زاده با پیشنهاد و همراه استالین به مسکو رفت. در مسکو استالین پست‌های مختلفی را به او پیشنهاد کرد ولی او هیچ‌کدام از آن‌ها را نپذیرفت چون از سقوط جمهوری آذربایجان به دست [[بلشویک‌ها]] آزرده خاطر بود. او حتی سمت مترجم رسمی دولت شوروی را نپذیرفت. رسول‌زاده در دانشگاه مسکو، تاریخ و ادبیات شرق را تدریس می‌کرد.{{مدرک|date=مه ۲۰۲۰}}