محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز v1.43b - پروژهٔ چک‌ویکی (دارای پوشاننده و هدف پیوند یکسان)
برچسب: WPCleaner
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۳۳:
هرژه در خانواده ای پائینتر از طبقه میانه جامعه در [[ایتربیئک]] در بروکسل زاده شد؛ هرژه حرفه خود را با طراحی تصاویر برای مجلات [[پیشاهنگی]] آغاز نمود، که سبب انتشار نخستین سری کامیک وی با عنوان [[ماجراهای توتو]] برای انتشارات ''Le Boy-Scout Belge'' (پیشاهنگ پسر بلژیکی) در ۱۹۲۶ شدند''.'' با کار کردن برای روزنامه محافظه کار ''[[لو ونتیم سیکل]]'' (به معنای قرن بیستم) وی توانست «ماجراهای تن تن» را در ۱۹۲۹ به پیشنهاد ویراستار انتشارات آقای نوربر واله (Norbert Wallez) انجام دهد''.'' این سری کامیک‌ها حول و حوش اقدامات خبرنگاری جوان به نام [[تن‌تن]] و سگ وی [[میلو]] می‌چرخیدند و نخستین سری‌های این آثار_ [[تن‌تن در سرزمین شوراها]]، [[تن‌تن در کنگو]] و [[تن‌تن در آمریکا]]_ به عنوان پروپاگاندایی محافظه کارانه برای کودکان آفریده شدند. با موفقیت‌های داخلی، پس از سریالیزه کردن مجموعه تن‌تن، داستانها به صورت کتاب منتشر شدند و در کنار آن، هرژه به انتشار هر دوی کوئیک و فلوپکه و [[ژو زت و ژوکو]] برای انتشارات ''لو ونتیم سیکل'' نیز ادامه داد. با نفوذ دوست مجسمه‌ساز چینی اش [[ژانگ چونگرن]]، هرژه از ۱۹۳۴ تأکید بیشتری بر تحقیقات زمینه برای داستان‌هایش نهاد که منتج به افزایش [[واقع‌گرایی (هنر)|واقع‌گرایی]] در آثارش (از [[گل آبی]] به بعد) شدند. در پی اشغال بلژیک توسط آلمان نازی در ۱۹۴۰، ''لو ونتیم سیکل'' پلمپ گردید اما هرژه در روزنامه لو سوآ (به فرانسوی: Le Soir به معنای صبح) که روزنامه ای محبوب تحت کنترل نازی‌ها بود به کار سری‌های خود ادامه داد.
 
پس از آزادی بلژیک در ۱۹۴۴ توسط متفقین، ''لو سوآ'' تعطیل گردید و کارکنان آن، از جمله هرژه، متهم به همدستی با دشمن شدند. یک بازرسی رسمی به عمل آمد و با وجودی که شواهدی بر علیه هرژه بدست ندادند، وی در سال‌های پسین با اتهامات خیانت و همدستی با دشمن دست و پنجه نرم کرد. با همکاری [[ریمون لوبلان]] وی ''نشریه تن‌تن'' را در ۱۹۴۶ تأسیس نمود و از طریق آن داستان‌های جدید ماجراهای تن‌تن را به صورت سریالی (دنباله ای) درآورد. به عنوان کارگردان هنری مجله، وی همچنین بر انتشار سایر سری‌های کامیک از جمله [[بلیک و مورتیمر]] (اثر [[ادگار پی. ژاکوبس]]) نظارت نمود. در ۱۹۵۰ وی «[[استودیو]]''ی هرژه''» را به عنوان یک تیم تأسیس نمود تا وی را در پروژه‌های پیشرو یاری دهد؛ اعضای برجسته این ستاد از جمله [[بوب دو مو]] و [[ژاک مارتین]] در آفرینش جلدهای بعدی ماجراهای تن‌تن کمک‌های شایانی نمودند. در طول آشفتگی زندگی شخصی اش که به خاطر شکست ازدواج اولش رخ دادند، وی توانست [[تن‌تن در تبت]] که کار مورد علاقه شخصی اش بود را بیافریند. در سال‌های پسین وی کمتر پُرکار بود و کوشید خود را به عنوان یک [[هنر انتزاعی|هنرمند انتزاعی]] جا بیندازد که به فرجامی نرسید.
 
کارهای هرژه به‌طور گسترده‌ای به خاطر وضوح نقاشی‌ها و پلات‌های وسواسی و خوب تحقیق شده شانشده‌شان مورد تحسین عام قرار گرفته‌اند. آنها منبعی از اقتباس‌های گسترده‌ای در تئاتر، رادیو، تلویزیون، سینما و بازی‌های کامپیوتری هستند. وی همچنان تأثیری نیرومند بر رسانه [[کامیک بوک]] به ویژه در اروپا دارد.{{Sfn|Assouline|2009|p=x}}{{Sfn|London Review of Books|2012}} وی در بلژیک به‌طور گسترده‌ای مورد احترام است: یک موزه هرژه در [[لوون لنوو]] در ۲۰۰۹ راه اندازی گردید.
 
هِرژه در اواخر عمرش شدیداً از مخلوقش، [[تن‌تن]]، زده شده بود و حتی در یک مرحله از تن‌تن به خاطر فشاری که در یک عمر هنری بر رویش گذاشته بود تنفر پیدا کرده بود! گفته می‌شود که وی گاه نقاشی‌هایی می‌کشید که به نوعی تنفرش را از تن‌تن بروز بدهد. یکی از معروف‌ترین آن‌ها نقاشی‌ای (Tintin magazine 50th anniversary issue) است که در آن تن‌تن را به صورت ارباب و خودِ هرژه را به شکل برده نشان می‌دهد! {{مدرک؟}}
خط ۶۵:
[[رده:نویسندگان اهل بلژیک]]
[[رده:نویسندگان با نام مستعار]]
[[رده:نویسندگان سده ۲۰ (میلادی) اهل بلژیک]]
[[رده:نظامیان جنگ جهانی دوم اهل بلژیک]]
[[رده:همدستان آلمان نازی اهل بلژیک]]
[[رده:هنرمندان با نام مستعار]]
[[رده:هنرمندان کمیکس اهل بلژیک]]