کارل ویلهلم زیمنس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷:
}}
'''کارل ویلهلم زیمنس''' ({{lang-de|Carl Wilhelm Siemens}}؛ {{birth date|1823|4|4|df=y}} – {{death date|1883|11|19|1823|4|4|df=y}}) یک [[مهندس]] اهل [[آلمان]] بود. او برادر [[کارل هاینریش فون زیمنس]] و [[ورنر فون زیمنس]] بود.
کارل ویلهلم زیمنس در دهه ۱۸۵۰ میلادی فرآیند اجاق باز را ابداع کرد و در سال ۱۸۵۷ ادعا کرد به دلیل ساختار کوره، باعث صرفه جویی حدود ۷۰ تا ۸۰ درصدی مصرف سوخت نسبت به کوره های دیگر میشود.<ref>Basic Open Hearth Steelmaking, with Supplement on Oxygen in Steelmaking, third edition (The Seely W. Mudd Series) The American Institute of Mining, Metallurgical, and Petroleum Engineers (1964). Gerhard, Derge. ASIN B00IJLRL40.</ref> در سال ۱۸۶۵ [[پیر امیل مارتین]] با دریافت جواز استفاده از کوره بلند روباز از زیمنس، توانست کوره احیا کننده خود را بسازد که مزیت چشمگیر آن، توانایی تولید سریع مقدار زیادی فولاد بود که باعث شد مواردی چون ساخت آسمانخراشها رواج یابد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=Jihn A. Mathews, Industrial & Engineering Chemistry 1926, 18, 9, 913-914}}</ref> میتوان سال ۱۸۷۶ را شروع عصر فولاد در نظر گرفت، در این سال ساخت ریلها با استفاده از فولاد، از ساخت ریل ها با استفاده از آهن پیشی گرفت. چرا که فرآیند های ساخت فولاد تا قبل از این سال، توانایی تولید فولاد در مقیاس تنی را نداشتند.<ref name=":0" /> سال های ۱۸۷۶ تا ۱۹۲۶ بیشتر سالهای توسعه روش های موجود بود تا ابداع روشها یا اختراع کورههای جدید. با این حال اولین نشانه استفاده از [[قوس الکتریکی]] برای ذوب فولاد کارل ویلهلم زیمنس در سال ٧٩ ـ ١٨٧٨ به ثبت رسیده است و حق ثبت این کورهها را از آن خود کرد. اولین کوره تجاری قوس الکتریکی در سال ١٩٠٧ توسط پل هرویت در فرانسه ساخته شد<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.crucibleservice.com/history.aspx?c=20|عنوان="::Crucible Industries:: Our History"}}</ref> که باعث شد کم کم [[کوره بلند|کوره های بلند]] جای خود را به [[کوره قوس الکتریکی|کوره های قوس الکتریکی]] بدهند.
== منابع ==
|