محیط کشت موراشیگ و اسکوگ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محیط''' '''موراشیگ و اسکوگ یا محیط کشت MS''' {{به انگلیسی|Murashige and Skoog medium}} (یا '''''MSO''''' یا '''''MS0''''' ''(MS-صفر)'' ) یک [[محیط کشت|محیط رشد]] [[گیاه]] است که در آزمایشگاه‌ها برای [[کشت یاخته|کشت سلول‌های]] گیاهی استفاده می شود. محیط کشت MS توسط گیاه شناسانی به نام [[توشیو موراشیگه|توشیو موراشیگ]] و [[Folke K. Skoog|فوک اسکوگ]] در سال 1962 در حین جستجوی موراشیگ برای یافتن [[هورمون گیاهی|تنظیم کننده رشد گیاهی]] جدید اختراع شد. برای نشان دادن غلظت ساکارز محیط از تعدادی عدد پشت حروف MS استفاده می شود. به عنوان مثال ، MS0 حاوی ساکارز نیست و MS20 حاوی 20 گرم در لیتر ساکارز است. این محیط کشت ، بیشترین محیط کشت مورد استفاده در آزمایشاتآزمایش‌ها [[کشت بافت]] گیاهی در آزمایشگاه است.

موراشیگ به عنوان دانشجوی دکترای اسکوگ در ابتدا قصد کشف کردن یک هورمون رشد جدید موجود در عصاره توتون را داشت. چنین مؤلفه ای کشف نشد؛ در عوض ، تجزیه و تحلیل عصاره تنباکو و خاکستر آن غلظت های بالاتری از مواد معدنی خاص در بافت های گیاه را از آنچه قبلا شناخته شده بود نشان داد. یک سری آزمایشاتآزمایش‌ها نشان داد که تغییر میزان این مواد مغذی، رشد را به طور قابل ملاحظه ای نسبت به فرمولاسیون های موجود افزایش می دهد. مشخص شد که [[نیتروژن]] به طور ویژه رشد توتون را در کشت بافت افزایش می دهد.

=== نمکهای اصلی (درشت‌مغذی ها) در هرلیترهر لیتر ===

=== نمک های جزئی (ریز مغذی ها) در هرلیترهر لیتر ===

=== ویتامین‌ها و ترکیبات آلی در هرلیترهر لیتر ===