'''ادوارد پنجم''' {{انگلیسی|Edward V}} برای مدت کوتاهی از [[۹ آوریل]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]] تا [[۲۶ ژوئن]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]] پادشاه [[انگلستان]] بود و چنین تصور می‌شود که او و برادر کوچکترش به فرمان عمویشان [[ریچارد سوم انگلستان|ریچارد سوم]] به قتل رسیده باشند.
== زندگینامه ==
ادوارد پنجم، نخستین پسر [[ادوارد چهارم انگلستان|ادوارد چهارم]]، در [[۴ نوامبر]] [[۱۴۷۰ (میلادی)|۱۴۷۰]] و در زمانیکه مادرش [[الیزابت وودویل]] در [[کلیسای وست‌مینستر]] [[لندن]] پناه گرفته بود زاده شد. ادوارد از [[خاندان یورک]] بود و تولدش مصادف شده بود با [[جنگ رزها|جنگ‌های گل‌های سرخ]] بین دو [[خاندان لنکستر]] و یورک که به خلع پدرش ادوارد چهارم از سلطنت منجر شده بود. با بازپس‌گیری تاج و تخت توسط ادوارد چهارم در [[۱۴۷۱ (میلادی)|۱۴۷۱]]،۱۴۷۱، عنوان شاهزاده [[ولز]] به ادوارد پنجم اعطا شد.
در [[۹ آوریل]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]] ادوارد چهارم درگذشت و ادوارد پنجم بر تخت پادشاهی نشست. از آنجا که او ۱۲ سال بیشتر نداشت بنا بر وصیت پدرش، عمویش ریچارد، دوک گلاستر به عنوان [[نیابت سلطنت]]، قیمومیت او را بر عهده گرفت. اما هنوز مدت زیادی از برتخت نشستن ادوارد پنجم نگذشته بود که او و برادر کوچکترش ریچارد، دوک یورک به بهانهٔ حفظ امنیت توسط عمویشان در [[برج لندن]] زندانی شدند.
تاجگذاری ادوارد پنجم در این مدت چندین بار به تأخیر افتاد تا آنکه الهیات‌پژوهی به‌نام رالف شا طی نطقی در [[۲۲ ژوئن]] [[۱۴۸۳ (میلادی)|۱۴۸۳]]،۱۴۸۳، سندی را ارائه نمود که نشان می‌داد ادوارد چهارم پیش از ازدواج با الیزابت وودویل با زن دیگری نامزد بوده‌است، پس ازدواج آن دو را مردود و فرزندانشان را نامشروع اعلام نمود. بدین ترتیب ادوارد پنجم از سلطنت خلع و عمویش ریچارد با عنوان [[ریچارد سوم انگلستان|ریچارد سوم]] در [[۲۵ ژوئن]] همان سال بر تخت پادشاهی نشست.
پس از این اتفاق دیگر هیچ خبری از دو شاهزادهٔ نوجوان زندانی در برج لندن به گوش نرسید و چنین تصور می‌شود که بنا بر دستور عمویشان در اوت همان سال به قتل رسیده باشند.
در [[۱۶۷۴ (میلادی)|۱۶۷۴]] تابوتی چوبی در برج لندن پیدا شد که حاوی استخوان‌های دو کودک بود. با فرض اینکه این استخوان‌ها باید متعلق به ادوارد پنجم و برادر کوچکترش ریچارد باشد، باقی‌ماندهٔ اجساد را با نام آن دو در کلیسای وست‌مینستر لندن به خاک سپردند.
