استقرا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۱:
بعضی انواع استقرا تعمیم، استدلال علی، استدلال بر مبنای تمثیل و پیشبینی نام دارند.
فرایند استقراء از مشاهدات جزئی شروع شده و استنتاج نتایج تعمیم داده میشود.
خط ۶:
یک استدلال استنتاجی مدعی است که مقدمات آن نتیجه را بهطور قطعی پشتیبانی میکند. به عکس یک استدلال استقرایی چنین ادعایی ندارد. اگر قضاوت ما از تفسیر یک متن استدلالی اینگونه باشد که چنین ادعایی به قطع وجود دارد، آنگاه برداشت ما از آن متن یک استدلال استنتاجی است. اگر چنین قضاوتی نداشته باشیم، برداشت ما از آن متن یک استدلال استقرایی است. از آنجا که در هر استدلال چنین قطعیتی (بهطور ضمنی یا صریح) ادعا میشود یا نمیشود، بنابراین هر استدلال استنتاجی یا استقرایی خواهد بود.
'''استدلال کل به جزء یا استدلال قیاسی''' (deductive reasoning) یکی از دو استدلال معروف در منطق (استدلال کل به جزء و استدلال جزء به کل {the '''''deductive''''' and '''''inductive''''' approaches}) میباشد <ref name=":0">{{یادکرد وب|وبگاه=www.socialresearchmethods.net|نشانی=http://www.socialresearchmethods.net/kb/dedind.htm|عنوان=Social Research Methods - Knowledge Base - Deduction & Induction|بازبینی=2018-11-20}}</ref>. استدلال کل به جزء هنگامی است که در استدلال از یک نظریه (تئوری) کلی استفاده کنیم و به فرضیه یا فرضیههای جزئی برسیم. در پژوهش ها، زمانی که پژوهشگر از نظریه استفاده میکند و فرضیه میسازد و برای ازمون فرضیهها داده جمعآوری میکند و نتیجه میگیرد می گوییم پژوهشگر از روش استدلال کل به جزء استفاده کردهاست. '''روش استدلال جزء به کل''' (inductive approaches) بر عکس این روش میباشد یعنی پژوهشگر داده جمعآوری میکند و الگو بین دادهها و متغیرها کشف میکند سپس فرضیه میسازد و فرضیه را آزمون میکند و در نهایت نظریه میدهد. روشهای جز به کل و کل به جز از دو روش مهم در پژوهش میباشد (the deductive and inductive methods).
=== استقرا تام ===
|