رآکتور هسته‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

گرمای حاصله از [[شکافت هسته‌ای]] در محیط رآکتور یا باید از سوخت زدوده شود یا در نهایت این گرما بقدریبه قدری زیاد می‌شود که میله‌های سوخت را ذوب می‌کند. حرارتی که از سوخت گرفته می‌شود ممکن است در رآکتور قدرت برای تولید برق بکار رود. از ویژگی‌هایی که ماده خنک‌کننده باید داشته باشد، [[رسانش گرمایی|هدایت حرارتی]] آن است تا اینکهاین که بتواند در [[انتقال گرما|انتقال حرارت]] مؤثر باشد. همچنین پایداری شیمیایی و سطح مقطع جذب پایین‌تر از نوترون دو خاصیت عمده ماده خنک‌کننده‌است. نکته دیگری که باید به آن اشاره شود این است که این ماده نباید در اثر واکنش‌های گاما دهنده [[رادیواکتیو]] شود.

از مایعات و گازها به عنوان خنک‌کننده استفاده می‌کنند، مانند گازهای [[دی‌اکسید کربن]] و [[هلیوم]]. هلیوم یک گاز ایدئالایده آل بوده ولی استفاده از آن پر هزینه می‌باشد و تهیهٔ آن در اندازه‌های زیاد مشکل است. خنک‌کننده‌های مایع شامل آب، آب سنگین و فلزات مایع هستند. از آنجا که برای جلوگیری از جوشیدن آب فشار زیادی لازم است، آب خنک‌کننده ایده‌آلی نیست.