تجربه نزدیک به مرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

در دههٔ ۱۹۹۰ «ریک استراسمن»، طیِ پژوهشی که بر روی داروی [[روان‌گردان|روان‌گردانِ]] [[دی‌متیل‌تریپتامین]] در [[دانشگاه نیومکزیکو]] انجام داد، به این نتیجه رسید که ترشح مقدار زیادی از دی‌متیل‌تریپتامین از غده صنوبری کمی قبل از مرگ یا نزدیک مرگ، عامل پدیدهٔ تجریهٔتجربهٔ نزدیک به مرگ است. از میان افرادی که در آزمایش او بودند، تنها ۲ نفر گزارش کردند که تجربهٔ نزدیک به مرگِ آن‌ها توهم گونه بوده‌است؛ با این حال بسیاری از آن‌ها گزارش کردند که احساسِ ورود به حالتی شبیه به تجربهٔ نزدیک مرگ را داشته‌اند. تمام افرادی که در این آزمایش بودند، قبلاً بارها تجربهٔ مصرف دی‌متیل‌تریپتامین یا سایر داروهای روانگردان را داشته بودند.<ref>{{cite book|last1=Strassman|first1=Rick|title=Inner Paths to Outer Space: Journeys to Alien Worlds through Psychedelics and Other Spiritual Technologies|date=2008|publisher=Park Street Press|location=Rochester, Vt.|isbn=978-1-59477-224-5|accessdate=1 December 2014}}</ref><ref>{{cite book|last1=Strassman|first1=Rick|title=DMT: The Spirit Molecule: A Doctor's Revolutionary Research into the Biology of Near-Death and Mystical Experiences|date=2001|publisher=Park Street|location=Rochester|isbn=0-89281-927-8|accessdate=1 December 2014}}</ref><ref>{{cite book|last1=Earleywine|first1=Mitch|title=Mind-Altering Drugs: The Science Of Subjective Experience|date=2005|publisher=Oxford University Press|location=Oxford|isbn=0-19-516531-4|accessdate=1 December 2014}}</ref>