مروان بن حکم: تفاوت میان نسخه‌ها

دانشنامه اسلام می‌نویسد احتمال دارد که معاویه بعدها به مروان در مورد آرزوهایش در مورد خانواده خودش مظنون شده باشد، چرا که تیره ابوالعاص از تیره حرب (پدربزرگ معاویه) پرجمعیت تر بودند. مروان بر طبق بلاذری، ۱۰ پسر و ۲ دختر داشت. همچنین در روایات آمده که وی، ۱۰ برادر و ۱۰ برادر زاده داشت. دانشنامه اسلام معتقد است که احتمالاً معاویه از ترس خاندان پرجمعیت ابوالعاص بود که زیاد بن سمیه را برادر ناتنی خود معرفی نمود و طی یک بدعت در دورانی که زنده بود، جانشینش را پسرش یزید عنوان کرد، علاوه بر آن به غیر از ولید بن عتبه، برادر زاده معاویه، معاویه شخصی با تجربه در خاندان حرب نمی‌دید، حال آنکه مروان در زمان اخراج بنی امیه از حجاز سنی بالا داشت و تنها کسی بود که در آن دوران در بنی امیه، محمد را دیده بود. (لقب شیخ الکبیر که در برخی منابع آمده، احتمالاً به وی که جایگاه و اعتباری خاص در بنی امیه داشت، اشاره می‌کند)<ref name="EI"/>پس از کناره‌گیری معاویه بن یزید با حمایت کلبی‌ها بر ضحاک بن قیس غلیه کرد و به خلاقت رسید<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=|نشانی=https://hawzeh.net|عنوان=پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه|accessdate=۹ فوریه ۲۰۲۰|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180705080607/http://www.hawzeh.net/|archivedate=۵ ژوئیه ۲۰۱۸|dead-url=yes}}</ref>

 

پس از مشکلات به وجود آمده در هنگام مرگ معاویه و به رسمیت نشناختن [[یزید]] از سوی شهرهای حجاز، مروان به ولید بن عتبه حاکم مدینه توصیه می‌کند تا کسانی که از بیعت تمرد می‌کنند را مجبور به این کار کند. پس از عقب‌نشینی لشکر از محاصره مکه به فرماندهی حصین بن نمیر و بازگشت آن به شام (اوایل سال ۶۴ هجری/پاییز ۶۸۳ میلادی)، بنی امیه (متشکل از آل عاص به سرکردگی عمرو بن سعید بن اشدق و آل ابوالعاص به سرکردگی مروان) که قبلاً هم از حجاز به بیرون رانده شدند اما توسط سپاه یزید دوباره برگشته بودند، بار دیگر به علت فشارهای طرفداران آل زبیر مجبور به تسلیم دارایی‌های خود در حجاز شده و به شام گریختند. مروان در سال ۶۸۴ میلادی به شام رسید و به جای رفتن به دربار [[معاویه دوم|معاویه بن یزید]] یا معاویه دوم (پسر یزید که دوران خلافت بسیار کوتاهی داشت) ابتدا به منطقه [[پالمیرا]] رفت. وی از کسانی است که از حاکم مدینه درخواست کرد تا از حسین بن علی بیعت گیرد و اگر خودداری نمود او را بکشد، همچنین مردم مروان را در جنگ حرّه از مدینه بیرون انداختند و علی‌رغم قسمی که خورده بود هم راه سپاه حره در حنگ شرکت کردو سپس به شام تبعید گردید.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|وبگاه=|نشانی=https://hawzeh.net|عنوان=پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه|accessdate=۹ فوریه ۲۰۲۰|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180705080607/http://www.hawzeh.net/|archivedate=۵ ژوئیه ۲۰۱۸|dead-url=yes}}</ref>