شیکاگو پیل-۳: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵:
اولین [[رآکتور آب‌سنگین|راکتور آب سنگین]] در جهان بود. در سال ۱۹۴۳ در نزدیکی [[پالوس‌هیلز، ایلینوی|پالوس هیلز]]، [[ایلینوی]]، در محل سابق و اصلی آزمایشگاه ملی [[آرگون]] ساخته شد. این راکتور برای اولین بار در ۱۵ مه ۱۹۴۴ روشن شد، از این راکتور در کار فیزیک آزمایشگاهی و آزمایشگاه [[متالورژی]] برای [[پروژه منهتن]] استفاده شد و در سال ۱۹۵۴ غیرفعال شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Chicago Landmarks - Landmark Details|نشانی=http://webapps1.chicago.gov/landmarksweb/web/landmarkdetails.htm?lanId=1383|وبگاه=webapps1.chicago.gov|بازبینی=2021-01-14}}</ref>
شیکاگو پیل 3 در ابتدا از [[اورانیوم]] طبیعی به عنوان سوخت و از آب سنگین به عنوان تعدیل کننده [[نوترون]] استفاده می‌کرد. در ژانویه ۱۹۵۰، به دلیل
در ماه مه ۱۹۵۰ راه اندازی مجدداً شد و تا سال ۱۹۵۴ کار کرد. این راکتور مجاز به کار تا حداکثر ۳۰۰ کیلووات بود. از این دو راکتور برای مطالعه [[فیزیک]]، [[شکافت هسته‌ای|شکافت]]، بازیابی [[تریتیوم]] از [[لیتیم|لیتیوم]] تحت تابش و مطالعه [[متابولیسم]] رادیونوکلئید در حیوانات آزمایشگاهی استفاده شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Espacenet – search results|نشانی=https://worldwide.espacenet.com/patent/search/family/010124701/publication/GB630726A?q=pn=GB630726|وبگاه=worldwide.espacenet.com|بازبینی=2021-01-14}}</ref>
| |||