حزب توده ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

نفوذ حزب توده در میان روشنفکران گسترده‌تر بود. افزون‌بر نویسندگان برجسته‌ای چون [[بزرگ علوی]]، [[عبدالحسین نوشین]]، [[فریدون توللی]]، [[رسول پرویزی]]، [[جلال آل‌احمد]]، [[محمد قاضی]]، [[احمد آرام]] و [[ابراهیم گلستان]]، که در این سازمان فعالیت می‌کردند، چندین نویسنده و شخصیت ادبی مشهور دیگر نیز به ویژه در دورهٔ پیش از ۱۳۲۶، هوادار حزب توده بودند. از جمله این افراد، [[نیما یوشیج]] پدر [[شعر نو]]ی فارسی، [[محمدتقی بهار]]، دموکرات کهنه‌کار و نمایندهٔ [[شعر کلاسیک فارسی|شعر کلاسیک]]، و [[صادق هدایت]] چهرهٔ برجستهٔ ادبیات فارسی معاصر را می‌توان نام برد.<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ص ۴۱۰و ۴۱۱</ref> حزب در میان نویسندگان جوان بااستعداد و روشنفکران نه چندان معروف قدیم نیز هوادارانی بدست آورد، از جمله، [[صادق چوبک]]، نویسندهٔ مجموعه داستان‌های کوتاه ''خیمه شب بازی''، به آذین ([[محمود اعتمادزاده]])، مترجم و مقاله‌نویس نامدار، [[سعید نفیسی]] مترجم و استاد برجستهٔ ادبیات، [[محمدعلی افراشته]] شاعر و سردبیر هجونامهٔ معروف ''[[چلنگر (روزنامه)|چلنگر]]''، [[احمد شاملو]] شاعر مشهور و از مریدان به‌نام نیما یوشیج، [[محمد معین]] تاریخ‌نگار و استاد ادبیات فارسی، [[غلامحسین ساعدی]] نمایشنامه‌نویس، چهار تاریخ‌نگار به نام‌های [[یحیی آرین‌پور]]، [[مرتضی راوندی]]، [[مهدی بامداد]] و [[محمد تمدن]] و همچنین گروهی از شعرای نو مانند [[فخرالدین گرگانی]]، [[نادر نادرپور]]، [[نقی میلانی]]، [[مهدی اعتماد]]، [[محمد جواهری]]، [[محمد تفضلی]]، [[سیاوش کسرایی]] و زاغچه (اسم مستعار [[رهی معیری]]). به گفتهٔ [[تایمز]] لندن، به سال ۱۹۴۷ (۱۳۲۶) «حزب توده در اوج قدرت خود، با استعدادترین و فرهیخته‌ترین اعضای نسل جوان ایران را جذب کرد».<ref name="Abrahamian, Modern Iran, p۱۱۰">Abrahamian, Modern Iran, p۱۱۰</ref><ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ص ۴۱۱ و ۴۱۲</ref> و همچنین مجلهٔ فرانسوی [[ابزرواتور]]، در اواسط سال ۱۹۵۲ (۱۳۳۱)، نوشت: «دیپلمات‌های غربی پذیرفته‌اند که ۳۰ درصد روشنفکران ایرانی در حزب توده فعالیت می‌کنند و بقیه، به جز اندک افراد هوادار انگلیس و آمریکا، همه طرفدار آن حزبند.» از جمله زنانی که در [[تشکیلات دموکراتیک زنان]] حزب فعالیت داشتند می‌توان این افراد را نام برد، [[زهرا اسکندری]] خواهر سلیمان‌میرزا اسکندری و [[تاج اسکندری]] از خانوادهٔ مشهور اسکندری، [[خدیجه کشاورز]] حقوق‌دان برجسته،برجسته و همسر فریدون کشاورز، [[صدیقه امیرخیزی]] همسر [[علی امیرخیزی]] و از اعضای کهنه‌کار جنبش زنان، [[لورتالرتا|لُرِتا]] (وارتو تاریان) هنرپیشهٔ برجسته کشور و از اعضای گروه تئاتر نوشین و همسر عبدالحسین نوشین و [[هما هوشمند راد]] سردبیر مجلهٔ حزبی «بیداری ما» که برای زنان منتشر می‌شد، همچنین [[مریم فیروز]]، همسر نورالدین کیانوری، دکتر [[اختر کیانوری کامبخش]]، همسر عبدالصمد کامبخش و خواهر نورالدین کیانوری، [[نجمی علوی]] و [[بدرالموک علوی]] خواهران بزرگ علوی و [[مرتضی علوی]]، [[شاه‌زنان وزیری]]، [[عالیه شرمینی]] مادر نادر شرمینی، مهرانگیز اسکندری، جمیله صدیقی، [[اعظم سروش]]، [[ایران ارانی]]، [[فروهید کباری]]، و [[راضیه غلامی شعبانی]] اولین زن زندانی سیاسی ایران.<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۴۱۲ و ۴۱۳</ref>