محمدحسین فروغی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷:
محمّدحسین خان در اصفهان متولّد شده‌بود. [[جلال‌الدین همایی]] دربارهٔ شرح زندگی این خاندان مطالبی نوشته و تأکید کرده‌است که محمّدحسین خان فروغی فرزند آقا مهدی ارباب بوده‌است. آن‌ها خانوادگی، درعین تجارت، اهل علم و فضل بوده‌اند. آقا مهدی مردی متدیّن بود، اما به عقاید خرافی و شهرت‌های عامیانه نمی‌گروید و امری را بدون تحقیق باور نمی‌داشت.
 
لقب ذُکاءُالمُلک (یعنی خورشیدِ مملکت)، ابتدا ازآنِ محمدحسینمحمّدحسین خان بود، و پس از وی بود که پسرش [[محمدعلی فروغی|محمدعلی خان]] به دستور [[محمدعلی شاه]] ملقبملقّب به ذَکاءالمُلکذُکاءُالمُلک دوم شد؛ ازاین‌رو برای پرهیز از اشتباه، گاه به محمدحسینمحمّدحسین خان فروغی «ذَکاءُالمُلکذُکاءُالمُلک اوّل» نیز می‌گویند. محمدحسینمحمّدحسین فروغی، کسی که ادیب، شاعر و مترجم زبردستی بود، در زمینه‌های تاریخ، فلسفه و علوم سیاسی فردی آگاه و صاحب‌نظر بود و در شعر و ادب آنقدر مهارت داشت که وقتی با سرودن شعری برای ناصرالدینناصرالدّین شاه، مایهٔ خشنودی وی شد، شاه لقبلقبِ «فروغی» بدو داد. خود ذکاءالملکذُکاءُالمُلک اولاوّل دربارهٔ لقب «فروغی» چنین گفته‌است:
{{شعر}}
{{ب|فروغ یافت چو از مدح شاه، گفته من|مرا خدیو معظم لقب «فروغی» داد}}