امپراتوری بیزانس: تفاوت میان نسخه‌ها

==== جنگ صلیبی چهارم ====

{{اصلی|جنگ صلیبی چهارم}}

{{اصلی|جنگ صلیبی چهارم}}

پس از شکست [[پادشاهی اورشلیم]] در برابر [[صلاح‌الدین ایوبی]] و ناکامی [[جنگ صلیبی سوم]] برای بازپس‌گیری شهر اورشلیم از سال ۱۱۸۹ تا ۱۱۹۲ م،<ref>{{پک|طقوش|۱۳۸۰|ک=دولت ایوبیان|ص=۱۴۴}}{{سخ}}{{پک|Baldwin|1969|ک=The first hundred years|ص=614|زبان=en}}{{سخ}}{{پک|Mayer|1972|ک=The Crusades|ص=136|زبان=en}}{{سخ}}{{پک|Runciman|1989|ص=71-72|ک=A History of the Crusades|زبان=en}}{{سخ}}{{پک|Norwich|2003|ک='Byzantium|ص=169-170|زبان=en}}{{سخ}}{{پک|Konstam|2002|ک=Historical Atlas of The Crusades|ص=124|زبان=en}}</ref> اشتیاق اندکی در اروپاییان برای یک جنگِ دیگر باقی مانده‌بود. اما نهایتاً، [[بارون]]‌های [[مردم فرانسوی|فرانسوی]] پذیرفتند، که در یک جنگ صلیبیِ دیگر شرکت کنند. صلیبیون برای این منظور، مسیر دریایی از راه [[مدیترانه]] را برگزیده و برای تأمین کشتی‌های مورد نیاز نیز با [[انریکو داندولو|اِنریکو داندولو]]، [[دوج|حاکم]] [[جمهوری ونیز]]، قرارداد بستند.<ref>{{پک|مادن|۱۳۸۹|ک=جنگ‌های صلیبی|ص=۱۷۲–۱۷۳}}{{سخ}}{{پک|Queller|1978|ک=The Fourth Crusade|ص=10-24|زبان=en}}</ref> داندولو کشتی‌ها را فراهم کرد، اما صلیبیون قادر به پرداخت هزینه‌های هنگفت آن نبودند<ref>{{پک|مادن|۱۳۸۹|ک=جنگ‌های صلیبی|ص=۱۷۶–۱۷۷}}{{سخ}}{{پک|Queller|1978|ک=The Fourth Crusade|ص=51-55|زبان=en}}</ref>؛ لذا داندولو از آن‌ها خواست که در عوض بدهی‌شان با حمله به شهر بندری [[زادار]] آن را تحت اطاعت [[جمهوری ونیز]] درآورند. پس از حمله به زادار و غارت آن، صلیبیون دوباره متوجه شدند که از عهدهٔ بازپرداخت اجارهٔ کشتی‌های داندولو برنمی‌آیند.<ref>{{پک|مادن|۱۳۸۹|ک=جنگ‌های صلیبی|ص=۱۷۷–۱۷۸}}{{سخ}}{{پک|Queller|1978|ک=The Fourth Crusade|ص=56-60|زبان=en}}{{سخ}}{{پک|Angold|2014|ک=The Fourth Crusade|ص=87-89|زبان=en}}</ref> در همین میان [[آلکسیوس چهارم|اَلِکسیوس چهارم]]، شاهزادهٔ تبعیدی بیزانسی، به صلیبیون پیشنهاد کرد که در ازای بازپس‌گیری امپراتوری، بدهی جمهوری ونیز را بپردازد. به همین دلیل رهبران صلیبی تصمیم گرفتند تا به [[قسطنطنیه]] بروند.<ref>{{پک|مادن|۱۳۸۹|ک=جنگ‌های صلیبی|ص=۱۸۲–۱۸۳}}{{سخ}}{{پک|Queller|1978|ک=The Fourth Crusade|ص=80-92|زبان=en}}{{سخ}}{{پک|Runciman|1989|ص=98|ک=A History of the Crusades|زبان=en}}</ref> آن‌ها پس از حمله به شهر موفق شدند آلکسیوس چهارم را بر تخت بنشانند، اما او حاضر نشد بیش از نیمی از مبلغ را بپردازد. او سپس در اثر مخالفتِ مردمِ قسطنطنیه از امپراتوری خلع گردید. صلیبیون پس از یک‌سری سوءتفاهم‌ها و نبردها، سرانجام قسطنطنیه را در سال ۱۲۰۴ م تسخیر و آن را غارت کردند و بسیاری از اهالی شهر را از دم تیغ گذراندند.<ref>{{پک|مادن|۱۳۸۹|ک=جنگ‌های صلیبی|ص=۲۰۲–۲۰۳}}{{سخ}}{{پک|Queller|1978|ک=The Fourth Crusade|ص=197-205|زبان=en}}</ref>