جیمز ششم و یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

|signature=James I of England signature.svg

||regent1={{List collapsed|title=''فهرست را ببینید''|1=[[جیمز استیوارت، ارل یکم موری|جیمز استیوارت، ارل موری]]{{سخ}}''(۱۵۶۷–۱۵۷۰)''{{سخ}}[[متیو استیوارت، چهارمین ارل لناکس|متیو استیوارت، ارل لناکس]]{{سخ}}''(۱۵۷۰–۱۵۷۱)''{{سخ}}[[جان ارسکاین، هفدهمین ارل مار|جان ارسکاین، ارل مار]]{{سخ}}''(۱۵۷۱–۱۵۷۲)''{{سخ}}[[جیمز داگلاس، چهارمین کنت مورتون|جیمز داگلاس، ارل مورتون]]{{سخ}}''(۱۵۷۲–۱۵۸۱)''}}}}

 

جیمز فرزند [[ماری یکم (اسکاتلند)|ماری یکم]] ملکه اسکاتلند و نواده [[هنری هفتم (انگلستان)|هنری هفتم]] پادشاه انگلستان و لرد ایرلند بود و این شرایط او را درنهایت در موقعیتی قرارداد که به هرسه پادشاهی دست پیدا کرد. جیمز در سیزده ماهگی پس از اینکه مادرش مجبور به کناره‌گیری به نفع او شد به پادشاهی اسکاتلند رسید. چهار نایب السلطنه اداره امور را رسیدن او به سن قانونی در سال ۱۵۷۸ بر عهده داشتند اگرچه او اداره کامل امور را تا سال ۱۵۸۳ به عهده نگرفت. در سال ۱۶۰۳ او از سوی پارلمان انگلستان وارث [[الیزابت یکم انگلستان|الیزابت اول]] آخرین پادشاه از [[خاندان تودور]] در پادشاهی انگلستان و ایرلند شد که وارثی نداشت.<ref>The Glorious Revolution Written by Clarice Swisher</ref> او فرمانروایی خود را در هر سه پادشاهی برای ۲۲ سال تا زمان مرگش در سال ۱۶۲۵ و ۵۸ سالگی ادامه داد و این دوران پس از او به [[دوره جاکوبین]] معروف شد. بعد از اتحاد پادشاهی‌ها در سال ۱۶۰۳ او در انگلستان به عنوان بزرگترین قلمرو مستقر شد و فقط یکبار در سال ۱۶۱۷ به اسکاتلند برگشت و خود را [[پادشاهی بریتانیا|پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند]] نامید. او مدافع اصلی پارلمان واحد برای انگلستان و اسکاتلند بود. در دوره او استعمار [[اولستر]] و استعمار بریتانیایی آمریکا آغاز شد.