آنوبیس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۲۰:
مانند دیگر خدایان مصری، آنوبیس هم صورت حیوانی داشته و هم انسان‌واره بوده‌است. آنوبیس با بدن انسان و سر سیاه رنگ [[شغال]] که نماد مرگ و زوال است و همچنین گوش‌های بلند و کشیده به عنوان نماد غرور تصویر می‌شد. از آنجا که شغال‌ها اغلب برای پیدا کردن غذا اطراف قبرستان‌ها پرسه می‌زدند، این اعتقاد در مصریان باستان به وجود آمد که آنها مراقب مردگان هستند.<ref name=":0">{{یادکرد خبر|عنوان=بزرگان مصر باستان؛ کلئوپاترا، فرعونی که با نیش مار خودکشی کرد|نشانی=https://www.bbc.com/persian/magazine-51160126|کوشش=BBC News فارسی|تاریخ=2020-01-29|تاریخ بازبینی=2020-01-29|زبان=fa}}</ref>
 
بعضی از منابع سر او را مشابه [[سگ وحشی]] دانسته‌اند و اینکه کدامیک دقیق است مشخص نیست. به هر صورت آنچه هست [[گوشت‌خوار]] بودن جانور مد نظر بوده‌است. شاید مصریان باستان از مشاهدهٔ این قبیل جانوران در کنارهٔ صحرا و رابطهٔ صحرا با [[مومیایی]] به این قرینه دست یافته باشند. به هر صورت او اکثراً به صورت سگ‌سانی سیاه رنگ یا انسان‌واره‌ای با سری سگ‌سان و سیاه و در موارد معدودی (معبد [[رامسس دوم]] در [[ابی‌دوسابیدوس]]) کاملاً شبیه انسان به تصویر کشیده شده‌است.
 
آنوبیس یکی از خدایان بسیار کهن است و در قدیمی‌ترین طومارها از او نام به میان آمده. او در اوج شکوهش به عنوان نگاهبان مردگان تصویر شده‌است. بر طبق افسانه‌ها او کسی بود که شیوه مومیایی کردن اجساد را ابداع کرد.<ref name=":0"/> مصریان این روش را، همان‌طور که بقایای جسد توت عنخ آمون نشان می‌دهد، برای حفظ اجساد به کار بستند. پیکرهٔ او که در مقبره فرعون [[توت‌عنخ‌آمون]] یافت شد، گواهی بر این مدعا است.