تغییرات فیزیولوژیک بارداری: تفاوت میان نسخه‌ها

برون ده قلب در اوایل بارداری افزایش می‌یابد و در سه ماهه سوم به اوج خود می‌رسد، معمولاً به ۳۰-۵۰٪ بالاتر از حد پایه. استروژن از طریق افزایش حجم کلی خون (که ۴۰ تا ۵۰٪ افزایش می‌یابد) واسطه این افزایش در خروجی قلب است. ضربان قلب افزایش می‌یابد، اما به طور کلی بیش از ۱۰۰ ضربان در دقیقه نیست. مقاومت عروق کلیوی به میزان ۲۰٪ ثانویه به اثر گشادی عروقی پروژسترون کاهش می‌یابد. به طور کلی، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک ۱۰-۱۵ میلی متر جیوه در سه ماهه اول بارداری کاهش می‌یابد و سپس در نیمه دوم بارداری به حالت اولیه برمی‌گردد. همه این سازگاری‌های قلبی عروقی می تواند منجر به شکایت‌های رایج مانند تپش قلب، کاهش تحمل فعالیت و سرگیجه شود. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ورزش حتی در اواخر مراحل بارداری خطرناک باشد. <ref name="Beetham2019">{{Cite journal|vauthors=Beetham KS, Giles C, Noetel M, Clifton V, Jones JC, Naughton G|date=August 2019|title=The effects of vigorous intensity exercise in the third trimester of pregnancy: a systematic review and meta-analysis|journal=BMC Pregnancy and Childbirth|volume=19|issue=1|pages=281|doi=10.1186/s12884-019-2441-1|pmc=6686535|pmid=31391016|doi-access=free}}</ref>

[[پرونده:Pregnancy_Uterus_Compression_of_Structures.png|بندانگشتی| فشار رحم بر ورید اجوف تحتانی و وریدهای لگن و جابجایی PMI]]

 

== هماتولوژی ==