دروازه منطقی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: اکیرا⟸آکیرا
خط ۱۵۶:
در نامه ای در سال ۱۸۸۶ [[چارلز سندرز پیرس]] تشریح کرد که عملیات‌های منطقی می‌توانند توسط مدارهای راه گزین الکتریکی انجام شوند. سرانجام [[لامپ خلأ]] جایگزین [[رله]]‌ها برای انجام عملیات‌های منطقی شدند. تغییر لامپ خلأ توسط [[لی دفارست]] در سال ۱۹۰۷, امکان استفاده آن به صورت یک دروازه منطقی فراهم کرد. [[لودویگ ویتگنشتاین]] گونه ای از جدول ۱۶ ردیفه را به عنوان قضیه ۵٫۱۰۱ کتاب [[رساله منطقی-فلسفی]] معرفی کرد. [[والتر بوث]] در سال ۱۹۵۴ بخشی از نوبل فیزیک را برای اولین [[دروازه و]] مدرن الکتریکی گرفت. [[کنراد تسوزه]] دروازه‌های منطقی الکترومکانیکی برای کامپیوتر خود Z1 طراحی و ساخت.
 
از سال ۱۹۳۴–۱۹۳۶ اکیراآکیرا ناکاشیما مهندس [[ان‌ای‌سی]] در یک سری از مقالات [[نظریه مدار راه گزین|نظریه مدار کلیدزنی]] را معرفی کرد که نشان می‌داد [[جبر بولی]] می‌تواند عملیات مدارهای راه گزین را شرح دهد. به کارهای او بعداً توسط [[کلود شانون]] که استفاده [[جبر بولی]] در بررسی و طراحی مدارهای راه گزین به دقت شرح داد، اشاره شد. استفاده از این ویژگی کلیدهای الکتریکی در پیاده‌سازی منطق مفهوم اساسی است که زیربنای تمام کامپیوترهای الکتریکی دیجیتال است. نظریه مدارهای راه گزین همین‌طور که در حین و بعد از جنگ جهانی دوم در جامعه مهندسین برق شناخته می‌شد، به پایه و اساس طراحی مدارهای دیجیتالی تبدیل شد.
 
در سال ۱۹۵۹ منطق نیمه رسانای اکسید فلز که نشات گرفته از [[ماسفت]] است که توسط [[محمد محمد عطاالله]] و [[داوون کانگ]] در [[آزمایشگاه‌های بل]] اختراع شد. آنها در ابتدا منطق‌های [[پی-ماس]] و [[ان-ماس]] شرح دادند، که هر دو نوع منطق بعداً توسط [[چی-تانگ ساه]] و [[فرانک وانلاس]] در منطق [[سیماس]] ترکیب و وفق داده شدند.