بازیگری (به انگلیسی [[:en:Acting|Acting]]) [[هنر]]<nowiki/>ی است که در آن با استفاده از تکنیک‌ها و حالات حسی خاص، به بازآفرینی یک شخصیت پرداخته می‌شود. این شخصیت توسط [[نویسنده|نویسندۀنویسندهٔ]] [[فیلمنامه]] نگاشته می‌شود و بازآفرینی مذکور توسط [[بازیگر]] و پس از تحلیل کامل فیلمنامه صورت می پذیردمی‌پذیرد. از استادان به‌به نام بازیگری می‌توان از [[کنستانتین استانیسلاوسکی]]، [[لی استراسبرگ]]، [[استلا ادلر|استلا آدلر]] و [[سنفورد مایزنر]] نام برد.
تونی بار در تعریف بازیگری می‌گوید:<blockquote>بازیگری پاسخی خلاقه و آکنده از پویایی به محرک‌ها، در شرایط یک زندگی فرضی است که به شیوۀشیوهٔ زندگی شخصیت و محیط او، زمان و مکانی که در آن زندگی می‌کند به گونه‌ای که افکار و عواطف مورد نظر را به تماشاگر منتقل کند، وفادار است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Acting for the camera - P :15-18}}</ref></blockquote>
== سبک هایسبک‌های بازیگری ==
متد (به انگلیسی Method)
ویوپویت (به انگلیسی Viewpoints)
== سبک ویوپویت ==
اساس و محور این سبک از بازیگری [[اکسپرسیونیسم]] است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ویوپویت ،ویوپویت، راهنمای عملی روش ویوپوینت و کمپوزیشن - آن بوگارت ،بوگارت، تینا لاندو ،لاندو، ترجمه سیمین غلامی}}</ref>
== سبک متد ==
اساس این سبک از بازیگری رئالیسم است.
بازیگری متد که برخی آن را به بازیگری شیوه دار یا شیوه گرا و بازیگری اسلوب دار ترجمه کرده اندکرده‌اند روشی از بازیگری است که در اکتورزاستودیو بزرگترین موسسهمؤسسه آموزش بازیگری جهان تدریس می شود می‌شود. بازیگرانی چون [[مارلون براندو]]، [[آل پاچینو|ال پوچینو]]، [[داستین هافمن]]، [[رابرت دنیرو]]، [[مریل استریپ]]، [[فی داناوی]]، [[وارن بیتی]]، [[پل نیومن]] و بسیاری دیگر از بازیگران مشهور جهان در اکتورزاستدیو آموزش دیده اند دیده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بازیگری متد - شیوه اکتورزاستودیو در پرورش بازیگر ،بازیگر، با بخشبخش‌های های دربارهدربارهٔ تفاوت بازیگری در سینما و تئاتر. احمد دامود}}</ref>
== بازیگری متد - سه بسته آموزشی ==
سالها قبل از تشکیل اکتورزاستودیو ،اکتورزاستودیو، سنفرد می نر یکی دیگر از پیشگامان تئاتر مدرن آمریکا که با روش استانیسلاوسکی آشنا بود ،بود، به یک موسسهمؤسسه آموزش تئاتر در نیویورک که نی بر هود پلی هوس نام داشت ،داشت، پیوست و ضمن تدریس روش استانیسلاوسکی ،استانیسلاوسکی، به تدریج با افزودن تجربیات و نظرات خود به آن ،آن، نگرش دیگری از بازیگر متد را ارائه داد که در میان بازیگران سرشناس طرفداران بسیاری پیدا کرد ،کرد، نی بر هود پلی هوس قبلاقبلاً به عنوان تئاتر ((خارج برادوی)) که مکانی برای اجرای تئاترهای تجربی و غیر واقع گرا بود شهرت بسیار داشت ولی از سال 1928 ،۱۹۲۸، پس از متوقف کردن کارهای اجرایی ،اجرایی، منحصراب ه صورت موسسهمؤسسه آموزش تئاتر درآمد ،درآمد، سنفرد می نر در سال 1935۱۹۳۵ به عنوان استاد بازیگری شروع به همکاری با این موسسهمؤسسه کرد که این همکاری پنجاه و پنج سال ادامه یافت و در نتیجه نام این موسسهمؤسسه با نام وی گرده خورد. در میان فارغ التحصیلان این موسسهمؤسسه آموزشی نام افرادی چون تونی راندل ،راندل، گریگوری پک ،پک، استیو مک کویین ،کویین، سیدنی پولاک ،پولاک، دیود ممت ،ممت، رابرت دووال ،دووال، جوآن وودوارد ،وودوارد، الی والاش و ...… به چشم می خورد می‌خورد.
از سویی دیگر استلا آدلر در سال 1949۱۹۴۹ دو سال پس از تشکیل اکتورز استودیو در پی اختلاف با لی استراسبرگ ،استراسبرگ، از این تشکیلات جدا شد و موسسهمؤسسه ای را با نام اکتینگ استودیو پایه ریزیپایه‌ریزی کرد و با برداشت هاییبرداشت‌هایی که خود از سیستم استانیسلاوسکی داشت به آموزش بازیگران پرداخت ،پرداخت، وی نیز با افزودن تجربیات شخصی و نظرات خود ،خود، در واقع نگرش دیگری از بازیگری متد را ارائه داد (گرچه خود از به کار بردن کلمه متد اکراه داشت). این موسسهمؤسسه آموزشی که بعدها به ((استلا آدلر کنسرواتوری آف اکتینگ)) تغییر نام داد ،داد، پس از درگذشت وی همچنان فعال است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بازیگری متد - شیوه اکتورزاستودیو در پرورش بازیگر ،بازیگر، با بخشبخش‌های های دربارهدربارهٔ تفاوت بازیگری در سینما و تئاتر. احمد دامود}}</ref>
به این ترتیب ان سه استاد بازیگری هر یک در تشکیلاتی جداگانه در نیویورک ،نیویورک، تجربیات فردی و نظرات شخصی خود را به آنچه از استانیسلاوسکی آموخته بودند ،بودند، اضافه کردند و آنجه مجموعامجموعاً طی نیم قرن ارائه دادند با نام بازیگری متد شهرت یافت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بازیگری متد - شیوه اکتورزاستودیو در پرورش بازیگر ،بازیگر، با بخشبخش‌های های دربارهدربارهٔ تفاوت بازیگری در سینما و تئاتر. احمد دامود}}</ref> بنابراین بازیگری متد در هر یک از این سه موسسهمؤسسه بهبه‌طور طور کاملاکاملاً یکسان تدریس نمی شودنمی‌شود و در پاره ای جزییات با هم اختلاف دارند. یکی از علل بروز چنین اختلافی آن است که گرچه همه آنان مبنای تفکر و شناخت تئاتری خود را از استانیسلاوسکی گرفته اند ،گرفته‌اند، ولی ضرورتاضرورتاً در مورد ارتباط کامل آن سیستم با مکتب واقع گرایی یکسان فکر نمی کنند نمی‌کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Method Acting Reconsidered , P. 261}}</ref>
