مایک تایسون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اشتباه
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
به نسخهٔ 31142005 از Aye1399 (بحث) برگردانده شد (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۳۷:
 
در ۱۹۹۹ دوباره به مدت کوتاهی زندانی شد. در سال ۲۰۰۲ دوباره شانس بازپس‌گیری قهرمانی خود را به دست آورد. او در نشست خبری پیش از مسابقه با [[لنوکس لوئیس]] به رقیب خود حمله‌ور شد و بر روی رینگ در راند هشتم ناک اوت شد. تایسون در سال ۲۰۰۶ پس از دو باخت پیاپی به [[دنی ویلیامز]] و [[کوین مک‌براید]]، با رکورد ۵۸ مسابقه، ۵۰ بُرد (۴۴ ناک اوت)، ۶ باخت و ۲ مسابقه ناتمام از ورزش حرفه‌ای کناره‌گیری کرد.
 
اره
وی در طول دوران حرفه‌ای خود تا سال ۲۰۰۶ میلادی درآمدی بالغ بر ۳۰۰ میلیون دلار کسب کرد، که بیشتر این درآمد در اثر سوء مصرف الکل از بین رفت به‌طوری که در سال ۲۰۱۶ [[فوربز|مجله فوربس]] دارایی وی را حدود یک میلیون دلار تخمین زده بود.
 
خط ۴۳:
 
== اوایل زندگی ==
مایکل جرارد اصلا تایسون نبود یه گاو بود در ۳۰ ژوئن ۱۹۶۶ در براونویل، بروکلین، نیویورک متولد شد. او یک برادر بزرگتر به نام رودنی دارد (متولد ۱۹۶۱) و یک خواهر بزرگتر به نام دنیس داشت که در فوریه ۱۹۹۰ در اثر حمله قلبی در ۲۴ سالگی درگذشت. پدر بیولوژیکی تایسون در شناسنامه اش به عنوان "Purcell Tyson" (که از جامائیکا بود) ذکر شده است، اما مردی که تایسون به عنوان پدرش شناخته شده بود جیمی کرکپاتریک بود. کرکپاتریک از گایر تاون، کارولینای شمالی (محله ای عمدتاً سیاه که به شهر شارلوت ضمیمه شده بود) بود، جایی که او یکی از برترین بازیکنان بیس بال آن محله بود. کرکپاتریک ازدواج کرد و یک فرزند پسر متولد شد بنام جیمی لی کرکپاتریک، نیمه برادر تایسون، که به بازی او در تیم فوتبال دبیرستان شارلوت در سال ۱۹۶۵ کمک می کند. در سال ۱۹۵۹، جیمی کرکپاتریک خانواده خود را ترک کرد و به بروکلین رفت و در آنجا با مادر تایسون، لورنا مای (اسمیت) تایسون آشنا شد. کرکپاتریک مرتباً در سالن های استخر، قمار می کرد و در خیابان ها ولو می شد. تایسون گفت: "پدر من فقط یک مرد معمولی در خیابان بود که در دنیای خیابان ها گرفتار شد". کیرکپاتریک در حدود زمان تولد مایک، مادر و خانواده تایسون را رها کرد و مادر تایسون به تنهایی از فرزندان مراقبت کرد. کرکپاتریک در سال ۱۹۹۲ در گذشت.
 
این خانواده در بدفورد-استویوزانت زندگی می کردند تا اینکه هنگامی که تایسون ۱۰ ساله بود فشار مالی آنها ملزم به نقل مکان به براونزویل کرد. مادر تایسون شش سال بعد درگذشت، و سرپرستی تایسون ۱۶ ساله را به مدیر بوکس و مربی Cus D'Amato که سرپرست قانونی وی بود، واگذار کرد. تایسون بعداً گفت، "من هرگز مادرم را از دیدنم خوشحال و مفتخر نکردم: او فقط من را به عنوان یک بچه وحشی که در خیابان ها می پلکیدم، می دانست و با لباس های جدیدی به خانه می آمد که می دانست که من هزینه آن را نمی‌پردازم. هیچ وقت فرصتی برای صحبت با او یا اطلاع از او پیدا نمی‌کردید. از نظر حرفه ای، هیچ تاثیری ندارد، اما از نظر عاطفی و شخصی نیز خرد می شود.