مایع مغزی-نخاعی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
[[پرونده:4 vials of human cerebrospinal fluid.jpg|thumb|left|200px|ویالهای حاوی CSF طبیعی (به رنگ شفاف)]]
'''مایع مغزی
== ساخت، جریان و جذب مایع مغزی-نخاعی ==
[[پرونده:Meningeal Layers fa.jpg|300px|بندانگشتی|چپ|مایع مغزی نخاعی از طریق پرزهای گرانوله عنکبوتیه به سینوس وریدی جمجمه وارد میشود.]]
مایع مغزی-نخاعی به میزان روزانه حدود ۵۰۰ میلی لیتر ساخته میشود که ۳ تا ۴ برابر حجم کل مایع در تمام دستگاه مایع مغزی-نخاعی است. حدود ۳/۲ یا بیشتر از این مایع از ترشحات شبکه
دو بطن جانبی از راه سوراخ بین بطنی یا [[سوراخ مونرو]] (foramina of Monro) به داخل بطن سوم باز میشوند. بطنهای سوم و چهارم نیز از طریق مجرای سیلویوس (Aqueduct of Sylvius) به هم راه پیدا میکنند. سپس CSF از طریق سوراخ لوشکا (Luschka) و سوراخ ماژندی (Magendie)به داخل فضای عنکبوتیه به گردش در میآید. جذب مایع مغزی-نخاعی به داخل جریان خون در سینوس ساژیتال فوقانی از طریق پرزهای عنکبوتیه (arachnoid villi) روی میدهد. زمانی که فشار CSF بزرگتر از فشار وریدی باشد، CSF به درون جریان خون وارد خواهد شد. با اینحال پرزهای عنکبوتیه به صورت دریچههای یک طرفه عمل میکنند. در صورتی که فشار CSF کمتر از فشار وریدی باشد، پرزهای عنکبوتیه اجازه نخواهند داد خون درون سیستم بطنی عبور کند، بنابراین CSF از طریق بطنها به گردش در میآید.
خط ۱۲:
سیسترن ماگنا در ادامهٔ فضای زیر عنکبوتیهاست که پیرامون کل مغز و نخاع را فراگرفتهاست. آنگاه تقریباً تمام مایع مغزی نخاعی از طریق فضای زیر عنکبوتیهٔ اطراف مخ رو به بالا جریان مییابد. در اینجا مایع وارد پرزهای متعدد عنکبوتیه میگردد که به داخل سینوس بزرگ وریدی ساژیتال و سایر سینوسهای وریدی مخ برجسته شدهاند. سرانجام مایع با گذر از منافذ این پرزها به درون خون وریدی تخلیه میشود.
ترشح از شبکه
سایر روندهای کم اهمیت تر انتقالی، مقدار کمی گلوکز را به درون مایع مغزی نخاعی و یونهای پتاسیم و بیکربنات را به بیرون از مایع مغزی نخاعی و درون مویرگها میرانند؛ لذا مایع مغزی نخاعی دارای چنین مشخصاتی میگردد: فشار اسمزی تقریباً معادل با فشار اسمزی پلاسما؛ غلظت یون سدیم هم تقریباً معادل با پلاسما؛ کلر حدود ۱۵ درصد بیش از پلاسما؛ پتاسیم تقریباً ۴۰ درصد کمتر؛ و گلوکز حدود ۳۰ درصد کمتر.
خط ۲۹:
== مسیر گردش مایع مغزی -نخاعی ==
بطنهای جانبی-بطن سوم-مجرای اپندیمال نخاع-بطن انتهائی نخاع-سوراخهای ماژندی و لوشکا در سقف بطن چهارم-فضای زیرعنکبوتیه مغز و نخاع-در قسمت فوقانی فضای زیر عنکبوتیه پرزهای عنکبوتیه که وارد سینوسهای وریدی (سینوس ساژیتال) میشوند مایع را به داخل خون وریدی تخلیه میکنند. مایع مغزی-نخاعی حدود ۱۵۰ میلی لیتر درون بطنها، سیسترنها، و فضای زیر عنکبوتیه اطراف مغز و نخاع را پر میکند. این مایع پیوسته در حال گردش و جریان بوده و تقریباً ۵۰۰ میلی لیتر از این مایع روزانه تولید میگردد. بیشتر آن مستقیما از رگهای خونی شبکهٔ
== جذب مایع مغزی-نخاعی ==
جذب مایع مغزی نخاعی از طریق پرزهای عنکبوتیه:
پرزهای عنکبوتیه تو رفتگیهای میکروسکوپی و انگشتانهای پرده عنکبوتیه در جدار سینوسهای وریدی هستند که به درون آنها برجسته شدهاند. کلافههای درهم پیچیده این پرزها به صورت ساختمانهایی ماکروسکوپی موسوم به دانههای عنکبوتیه (arachnoid granulations) هستند که میتوان برجسته شدن آنها به درون سینوسها را دید. با میکروسکوپ الکترونی دیدهاند که سلولهای اندوتلیال پوشاننده پرزها دارای مجاری بزرگ وزیکولی هستند که مستقیما از جسم سلولی میگذرند. این مجاری به حدی بزرگ هستند که امکان عبور نسبتا آزاد (۱) مایع مغزی نخاعی، (۲) مولکولهای محلول پروتئینی و حتی (۳) ذراتی به بزرگی گلبولهای قرمز و سفید را به درون خون وریدی فراهم میکنند.
۱- اولین محل جذب مایع مغزی-نخاعی پرزهای عنکبوتیه میباشد. پرزهای عنکبوتیه مایع مغزی-نخاعی را از فضای زیر عنکبوتیه به داخل سینوسهای سخت شامهای اصلی منتقل میکنند. پرزهای عنکوتیه توسط یک لایه اندوتلیوم حاوی اتصالات محکم پوشیده میشوند. این پرزها به داخل سینوسهای وریدی مجاور خود برآمده میشوند. دو نظریه در مورد نحوه انتقال مایع مغزی-نخاعی از طریق پرزها وجود دارد: نظریه اول معتقد است که در پرزها کانالهایی وجود دارد که حاوی دریچههای یک طرفهکننده میباشند و نظریه دوم وجود کانالها را رد کرده و معتقد است مولکولهای مایع مغزی-نخاعی از طریق فرایند انتقال فعال از طریق سلولهای اندوتلیوم پرزها انتقال مییابند.
خط ۴۰:
۲- گرچه مغز دارای عروق لنفاوی واقعی نمیباشد اما دارای مجاری شبه لنفاوی میباشند که در اطراف اعصاب مغزی و عروق خونی مغزی دیده میشوند. مقداری از مایع مغزی نخاعی از طریق این مجاری شبه لنفاوی (لنفاوی دروغین) جذب میشوند. مقداری از مایع مغزی-نخاعی به داخل مخاط سینوسهای فوقانی بینی و مخاط بینی و غلاف ریشه اعصاب مغزی و گرههای لنفاوی گردنی کشیده میشوند. انسداد این عروق لنفاوی میتواند باعث ایجاد احتقان در بینی و تورم دور حدقه چشم گردد. مقدار مایع مغزی-نخاعی جذ ب شده در مجاری لنفاوی مشخص نمیباشد.
۳- شبکههای
== وظایف مایع مغزی-نخاعی ==
خط ۸۸:
== سد خونی-مغزی ==
غلظت چند جزء مهم مایع مغزی نخاعی دقیقا با غلظت آنها در مایع خارج سلولی سایر قسمتهای بدن یکسان نیست. به علاوه، بسیاری از مولکولهای درشت به مقدار ناچیزی از خون وارد مایع مغزی نخاعی یا مایعات میان بافتی مغز میشوند، در حالیکه همین مواد به آسانی وارد مایعات معمول میان بافتی بدن میگردند؛ بنابراین گفته میشود که سدهایی به نام سد خونی-مایع مغزی نخاعی(blood–cerebrospinal fluid barrier) و سد خونی-مغزی(blood-brain barrier)به ترتیب بین خون و مایع مغزی نخاعی، و خون و مایع مغزی وجود دارد. این سدها هم در شبکهٔ
بهطور کلی سدهای خونی-مایع مغزی نخاعی و خونی-مغزی نفوذپذیری زیادی نسبت به آب، دیاکسید کربن، اکسیژن و بیشتر مواد محلول در چربی نظیر الکل و هوشبرها(anesthetics) دارند؛ نسبت به الکترولیتهایی نظیر سدیم، کلر و پتاسیم مختصری نفوذپذیرند؛ و نسبت به پروتئینهای پلاسما و بیشتر مولکولهای آلی و درشت نامحلول در چربی تقریباً به کلی نفوذناپذیرند.
|