هود (اوز): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←شهید ضیایی: اینجا صفحه روستا است زندگینامه را در صفحه ای جداگانه بنویسید |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۴:
== زبان ==
اَچُمی از گویش‌های به جا مانده از زبان فارسی پهلوی، مربوط به دوره ساسانیان و پیش از آن می‌باشد و یکی از هفت ریشه اصلی زبان فارسی کنونی است. امروزه به خاطر تفاوت‌های زیادش با زبان پارسی معیار به عنوان یک زبانِ مستقل از شاخهٔ زبان‌های ایرانی‌تبار جنوب غربی قلمداد می‌شود.
بیشتر ساکنان جنوبی استان فارس و هرمزگان
گرچه به زبان همه ساکنان لارستان، لاری گفته می‌شود، این زبان در جای جای این منطقه نمودهای گوناگونی دارد که بیشتر این تفاوت‌ها در تلفظ واژگان است. زبان لارستانی بیش از چندین [[لهجه]] را دربر می‌گیرد: [[لار|لاری]]، [[فرامرزان|فرامرزی]]، [[زبان بشاگردی|بشکردی]]، [[لهجه کوخردی|کُوخِردی]]، [[خنج|خُنجی]]، [[اسیر|اسیری]]، [[اوز|اِوَزی]]، [[جناح|جناحی]] (جمسی)، [[گوده|گَوده‌ای]]، [[گراش|گِراشی]]، [[فیشور|فیشوَری]]، [[فداغ|فداغی]]، [[بیخه|بیخه‌ای]]
در بسیاری از مناطقی که به این گویش صحبت می‌کنند، کلمات و واژگانی خاص نسبت به بقیه مناطق اطراف خود به کار می‌برند که در بعضی موارد تأثیر گرفته از زبان‌های هندی، انگلیسی، پرتغالی و عربی است که به علت مراودات بسیار زیاد مردم این مناطق با کشورهای مختلف می‌باشد.
ما لچانوا زبان‌شناس معاصر [[روس]]، عقیده دارد که [[کومزاری]] نیز یکی از لهجه‌های [[لارستانی]] است.
| |||