[[Fileپرونده:Earthquake_Information_for_Pakistan.png|thumbبندانگشتی|leftچپ|350px|Plate boundaries in Central Asia]]
[[Fileپرونده:EurasianPlate.png|thumbبندانگشتی|leftچپ|350px|Persia–Tibet–Burma orogeny in [[Eurasian Plate]]]]
'''صفحهٔ ایران''' {{به انگلیسی|Iranian Plate}} [[تکتونیک صفحه‌ای|صفحهٔ تکتونیکی]] کوچکی است که با صفحات [[صفحه اوراسیا|اوراسیا]]، [[صفحه عربستان|عربستان]]، [[صفحه هند-استرالیا|هند-استرالیا]] و [[صفحه آدریاتیک-ترکیه-یونان|آدریاتیک-ترکیه-یونان]] هم‌مرز است و [[ایران]] و [[افغانستان]] و بخش هایی از [[پاکستان]] و [[عراق]] را دربرمی گیرد.<ref name="گوگل بوک 3">G. de Klerk. ''[http://books.google.com/books?id=hT0UMpw2XywC&lpg=PA3&dq="Iranian%22Iranian%20Plate"%22&pg=PA3#v=onepage&q="Iranian%22Iranian%20Plate"%22&f=false NSSC Geography Student's Answer Book]''. Cambridge University Press, 2009, {{ISBN|0-521-18223-9|en}}. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۱۱).</ref>
[[دریای تتیس]] که زمانی تمام [[ایران]] را می‌پوشاند<ref name="گوگل بوک 2">Arieh Singer, Emilio Galan. ''[http://books.google.com/books?id=Ye_1ZBus9oYC&lpg=PA202&dq="Iranian%22Iranian%20Plate"%22&pg=PA202#v=onepage&q="Iranian%22Iranian%20Plate"%22&f=false Developments in Palygorskite-Sepiolite Research: A New Outlook on These Nanomaterials]''. Elsevier, 2011, {{ISBN|0-444-53608-6|en}}. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۱۱).</ref> در آغاز دورهٔ [[سنوزوئیک]] در ۶۵ میلیون سال پیش به [[خط ناوه]]ای باقیمانده‌ای تقلیل یافته بود که تنها بخشی از آن را هنوز دریا فرا می‌گرفت.<ref name="گوگل بوک ۱">William Bayne Fisher. ''[http://books.google.com/books?id=JLcNAAAAQAAJ&lpg=PA16&dq="Iranian%22Iranian%20Plate"%22&pg=PA15#v=onepage&q="Iranian%22Iranian%20Plate"%22&f=false The Middle East: a physical, social, and regional geography]''. Routledge, 1978, ISBN 0-416-71520-6. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۱۱).</ref> از سوی دیگر آنچه که امروزه با عنوان منطقهٔ [[دریای سرخ]]-[[خلیج عدن]] می‌شناسیم در حال گسترش بیشتری بود.<ref name="گوگل بوک ۱"/> درنتیجهٔ این رویداد، بخشی بزرگ به‌نام صفحهٔ عربستان جدا شد و شروع به حرک به سمت شمال-شرق نمود، صفحهٔ ایران را به‌شدت فشرد و باعث شد تا کوه‌های [[زاگرس]] ارتفاع یابند.<ref name="گوگل بوک ۱"/> این جابجایی صفحه‌ای را حتی امروز نیز در جریان می‌دانند<ref name="گوگل بوک ۱"/> و بیشتر زمین‌لرزه‌های ایران در مرز برخورد این دو صفحه در منطقهٔ زاگرس متمرکز است.<ref name="RE">. در واقع می‌توان گفت که زلزه‌های ایران بیشتر حاصل فشار برخورد صفحهی ایران یا عربستان هستند.
