دوست‌محمدخان بارکزائی: تفاوت میان نسخه‌ها

دوست محمد خان بارکزایی (بارکزهی) فرزند علی محمدخان بارکزایی پسر رستم و فرزند اعظم خان فرزند شئ مهراب خان از خوانین و حکام [[بلوچستان]] است مادرش بی بی روزخاتون است. او اصالتاً، بلوچ ودرسراوان متولدشده است. مادرش از طوایف بزرگ زاده در دزک سراوان می باشد.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=حکایت بلوچ۰ نویسنده: محمود زند مقدم. انتشارات دنیای اقتصاد جلد ۵ و ۲}}</ref> تاقبل از حمله نیروهای رضاخان پهلوی، منطقه مکران در جنوب بلوچستان ایران توسط دوست محمد خان اداره می‌شود

با دریافت تأمین و تسلیم روانه تهران شد. [[رضا شاه]] به پاس ایستادگی‌اش در برابر قوای انگلیس در تهران تحت مراقبت نگاهشش داشت. او از امتیازات بیشتری نسبت به سایر سران تبعیدی ایلات مانند حق گردش و شکار در اطراف تهران و حمل اسلحه برخوردار بود. دوست محمدخان خسته از اقامت در تهران و به تحریک اطرافیان خویش برای فرار، در ۱۹ آبان ۱۳۰۸ آجودان مراقب‌اش را به قتل رساند و خودروی مراقب‌اش را برداشته و با همراهان گریخت. اما پس از طی مسافتی خودرو بنزین تمام کرد. بواسطه تشنگی و گرسنگی در دیماه همان سال در کویر حدود سمنان دستگیر و به تهران اعزام شدند. پس از ورود به تهران او را به حضور شاه بردند.<ref name=":0" />

رضاشاه از او پرسید که این چه کاری بود کردی؟ فقط در جواب گفت: تقدیر چنین بود. سپس دوست محمدخان و بلوچ همراه وی در دادرسی ارتش محاکمه و به اعدام محکوم شدند و در ۲۶ دیماه همان سال دوست محمدخان اعدام گردید. با انهدام قدرت دوست محمدخان، سراسر بلوچستان به تصرف رضاشاه درآمد و تمام سران بلوچ در مقابل نیروهای دولتی تسلیم و اظهار انقیاد نمودند.<ref name=":0" />{{سخ}}پدر و برادرش به خونخواهی او با قوای حکومت مرکزی درگیر شدند در جنگ با قوای دولتی به فرماندهی سرگرد اسکندر در [[شهرستان سرباز|سرباز]] در ۱۳۰۷ شکست خوردند و به [[بلوچستان انگلیس]] ([[ایالت بلوچستان|بلوچستان پاکستان]]) گریختند و تا رضاشاه بر سر قدرت بود بازنگشتند.<ref name="ReferenceA"/>