مسیحیت پولسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: امپراطوری⟸امپراتوری، دستورات⟸دستورهای، اورتودوکس⟸ارتدوکس، بهرچه⟸بهر چه، حضوراو⟸حضور او، ختنة⟸ختنه، داشتد⟸داشتند، رابیابیم⟸را بیابیم، زیراکه⟸زیرا که، زیراگناه⟸زیرا گناه، زیرشریعت⟸زیر شریعت، شمادر⟸شما در، شمانیست⟸شما نیست، مسئلة⟸مسئله، مسیجی⟸مسیحی، میکندکه⟸می‌کند که، نیکونیست⟸نیکو نیست، همگانمخالفت⟸همگان مخالفت، پسرخود⟸پسر خود، یاابا⟸یا ابا
خط ۱۳:
== برخی از آموزه‌های پولس ==
=== نجات به واسطه ایمان ===
از دیدگاه پولس حضرت مسیح به عنوان پسر خدا قربانی شد تا [[گناه نخستین|گناهان ذاتی بشر]] که توسط حضرت آدم وارد جامعه بشری گردید آمرزیده شود. به کفاره مرگ و احیاء عیسی مسیحیان آمرزیده می‌شوند. مرگ او کفاره و فرونشاننده خشم خدا است، و با خون مسیح صلح بین خدا و انسان برقرار می‌شود.{{sfn|Cross|Livingstone|2005|loc=Atonement}}با بخشش از راه ایمان،<ref>زیرا که محض فیض نجات یافتهاید، بوسیله ایمان و این از شمانیستشما نیست بلکه بخشش خداست، و نه از اعمال تا هیچ‌کس فخر نکند. افسیان 8:2-9</ref> <sup>،</sup> یک مسیحی در مرگ و برییروزی مسیح بر مرگ با مسیح شریک می‌شود، و پسرخواندگی جدید را رایگان بدست می‌آورد.<ref>لیکن چون زمان به کمال رسید، خدا پسر خود را فرستاد که از زن زاییده شد و زیر شریعت متولد، تا آنانی را که زیرشریعتزیر شریعت باشند فدیه کند تا آنکه پسرخواندگی رابیابیمرا بیابیم. اما چونکه پسر هستید، خدا روح پسرخودپسر خود را در دلهای شما فرستاد که ندا می‌کند «یاابایا ابا» یعنی «ای پدر.» لهذا دیگر غلام نیستی بلکه پسر، و چون پسر هستی، وارث خدا نیز بوسیله مسیح. غلاطیان 4:4-7</ref>
 
=== خلاصی از بندگی شریعت ===
شریعت فقط بردگی انسان‌ها را نسبت به گناه روشن می‌کند. نیرویی که باید به وسیله خدا شکسته شود.<ref>20ازآنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضوراوحضور او عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است رومیان 20:3</ref><ref>7پس چه گوییم؟ آیا شریعت گناه است؟ حاشا! بلکه گناه را جز به شریعت ندانستیم؛ زیراکهزیرا که شهوت را نمی‌دانستم، اگر شریعت نمی‌گفت که طمع مورز. 8لکن گناه از حکم فرصت جسته، هر قسم طمع را در من پدیدآورد، زیرا بدون شریعت گناه مرده‌است. 9و من از قبل بدون شریعت زنده می‌بودم؛ لکن چون حکم آمد، گناه زنده گشت و من مردم. 10و آن حکمی که برای حیات بود، همان مرا باعث موت گردید. 11زیراگناه از حکم فرصت یافته، مرا فریب داد و به آن مرا کشت. 12خلاصه شریعت مقدس است و حکم مقدس و عادل و نیکو رومیها 7:7-12</ref>پولس قبل از مسیجیمسیحی شدنش اعتقاد داشت غیر یهودیان خارج از آن پیمان الهی می‌باشند که خداوند با بنی اسرائیل عهد کرده بود، بعد از مسیحی شدنش اعتقاد پیدا کرد که غیر یهودی‌ها و یهودی‌ها در وجود عیسی به عنوان انسان‌های خدا اتحاد پیدا کردند.<ref>هیچ ممکن نیست که یهود باشد یا یونانی و نه غلام و نه آزاد و نه مرد و نه زن، زیرا که همه شمادرشما در مسیح عیسی یک می‌باشید. علاصیان 3 :28</ref>
 
= پولس و شمول غیر یهودیان =
مسیحیان اولیه یهودی بودند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Hurtado 2005, p. 79-80}}</ref> به ادعای پولس، او در ابتدا مسیحیان اولیه را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد، اما در یک مکاشفه عیسی بر او ظاهر می‌شود در نتیجه تغییر دین داده و شروع به تبلیغ درمیان غیر یهودیان کرد.
 
. به گفته [[:en:Christopher_Rowland|کریستوفر رولند]]، «مشکلاتی که وی در نامه‌های خود با آنها دست و پنجه نرم می‌کند، شاید برای بسیاری از افراد که در آن دوره با فرقه مسیحیان روبرو بودند، روشن بود.»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Rowland 1985, p. 196.}}</ref> به گفته [[:en:Krister_Stendahl|کریستر استندال]]، مهمترین دغدغه نوشته‌های پولس در مورد نقش عیسی و آموزه '''نجات به واسطه ایمان'''، مسئله ورود مجریان غیر یهودی تورات (یونانی) به پیمان خدا است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Stendahl 1963}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Dunn 1982, p. n.49}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Finlan 2004, p. 2}}</ref><ref>Stephen Westerholm (2015), [https://directionjournal.org/44/1/new-perspective-on-paul-in-review.html ''The New Perspective on Paul in Review'',] Direction, Spring 2015 · Vol. 44 No. 1 · pp. 4–15</ref> ورود غیر یهودیان به مسیحیت اولیه مشکلی برای هویت یهودی مسیحیان اولیه بود. بسیاری از مسیحیان یهودی کاملاً وفادار به شریعت یهود بودند وتنها تفاوت آنها، پذیرش عیسی به عنوان مسیح و منجی بود. رعایت دستوراتدستورهای یهود، از جمله ختنه، نشانه عضویت در این پیمان قلمداد می‌شد و یهودی مسیحیان اولیه اصرار داشتند که این آداب را حفظ کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McGrath 2006, p. 174}}</ref> ولی تازه گروندگان از «فقه یهود» پیروی نکردند و از ختنه شدن امتناع ورزیدند،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Bokenkotter 2004, p. 19}}</ref> زیرا ختنه در دوره یونانی گرایی مدیترانه شرقی جنبه دافعه داشت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان="The Ideal Prepuce in Ancient Greece and Rome: Male Genital Aesthetics and Their Relation to Lipodermos, Circumcision, Foreskin Restoration, and the Kynodesme"(PDF)doi10.1353/bhm.2001.0119PMID11568485. Retrieved 2007-07-24}}</ref><ref>"[https://jewishencyclopedia.com/articles/4391-circumcision#2 CIRCUMCISION] - JewishEncyclopedia.com". ''jewishencyclopedia.com''.</ref>پولس با اصرار بر حفظ همه احکام یهود مخالفت شدیدی داشت و آن را تهدید بزرگی برای آموزه خود یعنی نجات از طریق ایمان به عیسی می‌دانست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McGrath 2006, p. 174-175}}</ref> در فرضیه پولس، مرگ و قیام عیسی مسئله مستثنی شدن مسیحیان غیر یهودی از عهد خدا را حل کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Mack 1997, p. 91–92}}</ref> '[[گناه نخستین|مردن عیسی برای گناهان ما]]' به مسئله غیر یهودیان مجری تورات اشاره دارد، که علی‌رغم ایمان خود، نمی‌توانند کاملاً مجری احکام، از جمله ختنه باشند، و از این رو «گناهکار» هستند، که از میثاق خدا مستثنی می‌باشند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Mack 1997, p. 88–89, 92}}</ref>
 
پولس اصرار دارد که نجات با لطف خدا حاصل می‌شود نه با اجرای شرع. طبق گفته سندرز، این اصرار مطابق دارد با یهودیت حدود است. ۲۰۰ سال قبل از میلاد تا ۲۰۰ میلادی، که عهد و پیمان خدا با اسرائیل را فیض خدا می‌دانست. رعایت قانون برای حفظ میثاق لازم است، اما این عهد با رعایت شرع حاصل نمی‌شود، بلکه با لطف خدا به دست می‌آید.<ref name=":0"/> ولی سایر رسولان مخصوصاً پطرس اجرای شریعت را برای غیر یهودیان نیز لازم می‌دانستند.
خط ۳۱:
مقاله اصلی [[پولس رسول#%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%81%D8%A7%D8%AA %D8%A8%DB%8C%D9%86 %D9%BE%D9%88%D9%84%D8%B3 %D9%88 %D8%AD%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%88%D9%86.|اختلافات بین پولس و حواریون]]
 
پولس با حواریان نیز اختلاف نظر داشت. مهم‌ترین مورد اختلاف وی با حواریان مسئلةمسئله ختنةختنه تازه‌مسیحیان و نیز لزوم عمل به احکام شریعت بود. پولس که عمل به شریعت را لازم نمی‌دانست بر نظر خویش پای می‌فشرد و حتی حواریانی که به شریعت عمل می‌کردند را مورد طعنه و حمله قرار می‌داد. خود پولس در رساله به غلاطیان می‌گوید که با پطرس، جانشین عیسی (متی، ۱۶: ۱۸؛ یوحنا، ۲۱: ۱۵)، در مقابل همگانمخالفتهمگان مخالفت کرده و او را «ریاکار» خوانده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=غلاطیان، 2: 11-15}}</ref>
 
= توسعه فعالیت پولس =
پولس توانست رهبری مسیحیان غیر یهودی را به عهده گیرد و در واقع توانست به سبب سهل‌گیری در شریعت و به عهده گرفتن رهبری مسیحیان غیر یهودی، روز به روز پیروان بیشتری پیدا کند، درحالی که ابیونی‌ها و مسیحیان پیرو پطرس در میان جمعیت محدود صرفاً یهودی رشد اندکی داشتد،داشتند، که پیروان آن هم پس از چندی در اثر درگیری‌های داخلی پراکنده شده، از صحنه تاریخ کنار رفتند. پولس همچنین با دعوت کلیساها به فرمانبرداری محض از حکومت و حاکمان، خود را به حاکمان رومی نزدیک می‌گرداند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=رومیان 13: 1}}</ref> پولس برای ترویج کیش خود تلاش بسیار کرد. بسیار باهوش و آینده نگر بود. در طول سفرهایش، در [[کنیسه]] شهرها به موعظه می‌پرداخت، و به تعداد طرفداران خود می‌افزود، و چون جایگاه خود را محکم یافت، به راحتی پطرس حواری را به ریاکاری متهم کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=غلاطیان 2: 1}}</ref> او در هر شهری که طرفدارانی پیدا می‌کرد، آنها را نظم می‌بخشید و تبلیغ در اطراف آن شهر را به آنها واگذار می‌نمود. سپس به جاهای دیگر می‌رفت، ولی از کار کلیساهایی که در شهرهای مختلف پایه‌گذاری می‌کرد غافل نبود؛ همواره با آنها مکاتبه می‌کرد وگاه نمایندگانی برای سرکشی به آن مناطق اعزام می‌نمود. و مدام پیروان خود را از پذیرا شدن بشارت دیگران بر حذر می‌داشت و وعده می‌داد که "چون اطاعت شما نسبت به ما کامل شد، آن وقت کسانی را که نافرمانی می‌کنند مجازات خواهیم کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=2قرنتیان، 10: 1;10: 6}}</ref> ولی مسیحیت اولیه که توسط عیسی پایه‌گذاری شده بود نتوانست از حوزه فلسطین خارج شود. اما پولس به خوبی می‌دانست که چگونه از امپراطوریامپراتوری وسیع روم بهره‌برداری کند. او از زبان علم آن زمان که زبان یونانی بود، به عنوان زبان رسمی مسیحیت استفاده کرد و توانست سیل عظیمی از اصطلاحات یونانی را به مسیحیت وارد کند. او با شناخت از آداب و عقاید مشرکان توانست موقعیت خودش را در امپراتوری روم حفظ.
 
= تأثیر =
پولس به‌طور کلی یکی از تأثیر گذارترین شخصیتهای عصر رسولان به حساب می‌آید{{sfn|Dunn|2001|loc=Ch 32|p=577}}{{sfn|Sanders|۲۰۱۹}} و از اواسط دهه ۳۰ تا اواسط دهه ۵۰ میلادی چندین گروه مسیحی را در آسیای صغیر و اروپا تأسیس کرد. {{sfn|Rhoads|1996|p=۳۹}}. محققان درباره میزان تأثیر پولس بر مسیحیت امروز نظرهای متفاوتی دارند.<ref>از جمله رادیکال ترین‌ها جی.ال. ولز، استاد آلمانی است که دیدگاه او این است که عیسی شخصیتی اسطوره ای است و بخش عمده ای از مسیحیت توسط پولس ابداع شده‌است.</ref>
* از نظر کریستوفر رولند، مسیحیت پولسی توسعه تفکر در مورد عیسی مسیح در مفهوم توسعه مسیحیت در میان غیر یهودیان بود. رولند ادعا می‌کند که «میزان تأثیر او در اندیشه مسیحی بیش از حد تخمین زده شده‌است»، نتیجه‌گیری میکندکهمی‌کند که پولس مواد تعالیم مسیح را تغییر نداده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Rowland 1985, p. 194}}</ref>
* پروفسور [[:en:James_Tabor|جیمز دی. تابور]] برای روزنامه [[هاف‌پست|هاف پست]] می‌گوید: پولس و عقاید او در سرودها، اعتقاد نامه، مواعظ کلیسا اعم از کاتولیک رومی، پروتستان، یا اورتودوکسارتدوکس یونانی نقش محوری دارد، نیایش و دعای بعد از نماز، و مراسم تعمید، عشاء ربانی. چه در تعمید تولد، ازدواج و مرگ، اغلب توسط پولس تعریف شده. به گفته جیمز تابور، پولس با قطع ارتباط قاطع خود با [[ابیونی‌ها]]، که تعالیم آنها حاوی آموزه‌های اصیل عیسی بود، کلیسا را رهبری کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=James Tabor The Jesus Dynasty (Simon & Schuster 2006)}}</ref>
* هورتادو: نکته نظرهای پولس اساساً مشابه نکته نظرهای کلیسای اورشلیم است. عقیده هورتادو، در مقابل ادعای بعضی از محققان است که می‌گفتند مسیحیت پولسی از جنبش‌های مسیحی یهودی دور شده‌است.'''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Hurtado 2005, p. 160}}</ref>'''
* [[آگوستین|آگوستین اهل هیپو]] بعد از خواندن رومی‌ها ۱۳ خود را وقف مسیح می‌کند<ref>{{Cite web|url=https://enduringword.com/bible-commentary/romans-1/|title=Guzik}}</ref><ref>{{Cite book|last=Augustine, of Hippo, Saint, 354–430, author.|title=Confessions|year=2019|isbn=978-1-62466-782-4|oclc=1057245526}}</ref> کارهای بنیادین آگوستین بر روی انجیل، در اخلاقیات، در تقدیر، و در گناه اولیه همه از پولس آورده شده، مخصوصاً از رومی‌ها.
خط ۶۰:
مسیح به شاگردان خود می‌گفت که او (مسیح) خدا نیست<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لوقا18 :19}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مرقس 10 :18}}</ref>
 
عیسی وی را گفت: «از بهرچهبهر چه مرا نیکو می‌گویی و حال آنکه هیچ‌کس نیکونیستنیکو نیست جز یکی که خدا باشد. لوقا ۱۸: ۱۹
 
و در هیچ موردی خود را خدا نخوانده‌است<ref>آیاتی که طرفداران پولس در این زمینه به آنها استدلال می‌کنند، هیچ‌کدام صراحتی در مدعای آنان ندارند. یک دسته از این آیات، آیاتی هستند که در آنها عیسی پسر خدا خوانده شده‌است (مانند متی 3: 17). برای معلوم شدن بطلان این استدلال نگاه کنید به آیاتی که افراد دیگری نیز پسر خدا خوانده شده‌اند (مانند تثنیه 14: 1؛ اول‌یوحنا 5: 1).</ref>؛ اما پولس مسیح را خدا می‌دانست.<ref>(تیطُس 2: 13؛ فیلپیان 2: 6-7)</ref>