پرتودهی خوراک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Scholar.me (بحث | مشارکتها) ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
|||
خط ۵:
== برخی از برنامه‌های پرتودهی در مواد غذایی ==
'''[[تابش‌کشی]] (Radicidation)''': به‌طور معمول برای تخریب
▲به‌طور معمول برای تخریب میکروارگگانیسم‌های بیماری‌زا غیر اسپورزا و غیرفعال سازی انگل‌ها استفاده می‌شود. نوعی از پاستوراسیون است و سطح پرتودهی برابر ۰٫۱ تا ۸ کیلو گری می‌باشد. برای کنترل طیور بسیار مناسب است. این روش قادر به نابود کردن ویروس‌ها نیست<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی = فاطمی|نام =حسن |عنوان = اصول تکنولوژی نگهداری مواد غذایی| سال = 1396| ناشر = شرکت سهامی انتشار|مکان = تهران|شابک =978 964-325-138-3| صفحه = 405}}</ref>
'''رادوریزاسیون(Radurization)''':
روشی معادل پاستوریزاسیون است و با کاهش قابل قبول تعداد میکروارگانیسم‌های عامل فساد کیفیت ماده غذایی را حفظ می‌کند. برای افزایش مدت زمان نگهداری فرآورده دریائی، سبزی و میوه کاربرد دارد. سطح پرتودهی آن ۰٫۴ تا ۱۰ کیلو گری است و با استفاده از ۱ تا ۴ کیلو گری عمر میگو و خرچنگ را ۲ تا ۶ برابر و دز ۱ تا ۳ کیلو گری عمر میوه‌ها را حداقل تا ۱۴ روز می‌توان افزایش داد. زمان ماندگاری میوه‌های رادوریزه نسبت به فرآورده‌های دریایی و گوشت رادوریزه شده کمتر است که دلیل آن مقاومت بیشتر کپک‌ها در برابر تشعشع نسبت بع باکتری‌های گرم منفی می‌باشد.
'''راداپرتیزاسیون(Radapertization)''':
معادل استریلیزاسیون است. برای این منظور حدود ۳۰ تا ۴۳ کیلو گری استفاده می‌شود و معمولاً در استریل سازی تجاری موادغذایی کم اسید کاربرد دارد. جهت اعمال 12D باید حد دز ۴۱ تا ۴۳ کیلو گری اعمال شود.
| |||