'''حشّاشین''' یک فرقهٔ [[نزاریه|نزاری]] از [[شیعه|اسلام شیعه]]اسلامی بودند که بین سال‌های ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۵ پس از میلاد مسیح در کوهستان‌های ایران و در سوریه زندگی می‌کردند. در طول آن زمان، آنها ابتدا با قتل پنهانی رهبران مسلمان و بعداً مسیحیانی که دشمنان دولت آنها محسوب می‌شدند، در سرتاسر خاورمیانه سیاست سختگیرانه‌ای برای جعل و تزویر اعمال داشتند. لغت امروزی [[ترور]] از روش آنها برای حذف مخالفینشان سرچشمه گرفته است. [[نزاریه|اسماعیلیهٔ نزاری]] در اواخر قرن یازدهم پس از بحران جانشینی در [[خلافت فاطمیان]] بین [[نزار|نزار بن المستنصر]] و برادر ناتنی وی، خلیفه [[احمد مستعلی]] شکل گرفت.<ref>{{Cite book|title=The Assassins: A Radical Sect in Islam|last=Lewis|first=Bernard|publisher=Perseus Books Group|year=2003|location=New York}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://digicoll.library.wisc.edu/cgi-bin/History/History-idx?type=article&did=History.CrusOne.i0019&id=History.CrusOne&isize=M&q1=assassin|title=The Ismailites and the Assassins|last=Baldwin, Marshall W., and Setton, Kenneth M, A History of the Crusades: Volume One, The First Hundred Years, 1969}}</ref> از مورخان معاصر می توان در میان اعراب به [[ابن قلانسی]] و [[عزالدین بن اثیر]] و در میان ایرانیان به [[عطاملک جوینی]] اشاره کرد. دو نفر اول از حشّاشین به عنوان باطنیان یاد می کردند، عنوانی که به‌طور گسترده توسط خود اسماعیلیان پذیرفته شده است.<ref>{{Cite book|title=The Chronicle of Ibn al-Athir for the Crusading Period from al-Kamil fi'l-Ta'rikh. Part 1, 1097-1146.|last=D. S. Edwards, Editor|year=2010}}</ref><ref>{{Cite book|title=The Damascus Chronicle of the Crusades. Extracted and translated from the Chronicle of ibn al-Qalānisi.|last=Gibb, N. A. R., Editor|year=1932}}</ref>
