ویکی‌پدیا

زبان گزی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
JAVIDOFSKI (بحث | مشارکت‌ها)
۲۲ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز اصلاح پیوند و خطوط اولیه نوشتار
خط ۱۳:
}}
 
,''زبان گَزی''' زبانی است که اهالی [[گزبرخوار|گز برخوار (شاهین‌شهر و میمه)|شهر تاریخی گزبُرخوار ]] در [[استان اصفهان]] [[ایران]] بدان سخن می‌رانند. این زبان عضو [[زبان‌های مرکزی ایران]] و از شاخهٔ [[زبان‌های ایرانی شمال غربی]] است. گزی در کنار [[گویش یهودیان اصفهان]]، [[گویش سدهی|سدهی]] و چند گویش ناپژوهیدهٔ دیگر گروه زبان‌های فلات مرکزی ایران را تشکیل می‌دهند.
 
 
'''همین زبان است که بوسیله برخی خاورشناسان به زبان ایرانی میانه ی غربی مشهور شده است .این که زبان مادها وپارس ها را یکی عنوان کرده ام به این دلیل است که برخی مورخین باستانی به آن اشاره کرده اند از جمله همانطور که اشاره شد،هردوت گفته است : بین زبان مادها وپارس ها اختلافی وجود نداشته است .علاوه بر آن پادشاهان هخامنشی که کتیبه های خود را به زبان های ایرانی باستان ، بابلی و...آورده اند به زبانی به نام زبان مادها هیچ کتیبه ای را ننوشته اند وبا توجه به این که قوم ماد در آن شرایط از قوم بابلی مهم تر وموثرتر بوده اند از زبان آنها در کتیبه ها خبری نیست که این خود نیز دلیلی بریکی بودن زبان مادها وپارس ها بوده است علاوه برآن با تطبیق واژه های زبان کتیبه ای هخامنشی (ایرانی باستان) با واژه های زبان گزی که بازمانده ی زبان پارس ها است به این نکته پی می بریم .
 
آن دسته از زبان ها و گویش هایی که در مناطق مرکزی ایران وجود دارد به دلیل دور بودن از تداخلات فرهنگی که در نواحی مرزی با اقوام غیر ایرانی بوجود آمده است در طول تاریخ ایران از گزند تحریف وتبدیل بدور مانده است به همین خاطر در شرایط فعلی در سطح کشور ایران وکشورهای همجوار اصیل ترین گویش ها وزبان های ایرانی در این نواحی وجود دارد ویکی از زبان هایی است که ریشه مستقیم در زبان پهلوی واقعی دوره ی ماقبل اسلامی دارد ودرپهنه ی گسترده ای از ایران شمال غربی ومرکزی با تفاوت های اندکی در شهرکها وروستاهای این نواحی وجود دارد این زبان و گویش را در نواحی شمالی اصفهان و هم چنین گرکویه ،کوهپایه ، نایین ، خوانساربا همان خصلت ها و ویژگی های یک زبان ایرانی کهن از نظر ساختار دستوری وواژه ونوع تلفظ آن در محاوره و گفتگوی مردم نواحی یادشده می توان مشاهده کرد . همین زبان و گویش است که در میان مردم گزبرخوار از زمان‌های باستان تاکنون حفظ و پاسداری شده است
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/زبان_گزی»