ادگار آلن پو: تفاوت میان نسخه‌ها

در ۱۸۳۵ در بالتیمور، با دخترعمه ۱۳ ساله‌اش [[ویرجینیا الیزا کلم پو|ویرجینیا کلم]] ازدواج کرد. در ژانویه ۱۸۴۵ پو شعر «[[غراب (شعر پو)|غراب]]» را منتشر کرد و به موفقیت دست یافت. دوازده سال بعد همسرش بر اثر [[سل]] درگذشت. با مرگ همسرش دچار سرخوردگی و ناامیدی بسیاری شد که این غم و اندوه وی بر آثارش نیز اثر گذاشت. پو سال‌ها تلاش کرد تا مجلهٔ خودش را راه بیندازد و پیش از این که موفق بشود، از دنیا رفت.

ادگار آلن پو، گذشته از داستان‌نویسی، [[منتقد ادبی]] توانا و هوشمندی نیز بود و با دیدی نقادانه به [[ادبیات]] و نوشته‌های ادبی می‌نگریست. پخش مجموعه شعر [[غراب (شعر پو)|کلاغ]] و شعرهایی دیگر در سال ۱۸۴۵ (میلادی) برای پو کامیابی و نام‌آوری به ارمغان آورد. شعرهای او که سرشار از پنداره‌های پراحساس و جمله‌های آهنگین و جاندار است؛ جایگاهی سزاوار در [[ادبیات انگلیسی]] یافت و به بسیاری زبان‌های دیگر ترجمه شد. پو با همهٔ این تکاپوهای ادبی و با اینکه چندگاهی سردبیر یکی دو نشریه ادبی بود، در تنگدستی و دشواری می‌زیست و چون از تندرستی کامل نیز برخوردار نبود و روحیه‌ای نامنظم تا اندازه‌ای بی‌بندوبار داشت، نتوانست به شرایط فراخور و آسوده دست یابد. پس از مرگ همسرش در اثر بیماری [[سل]] در سال ۱۸۴۷ میلادی بیش از پیش به نابسامانی‌های بدنی و روانی دچار شد و به باده‌نوشی افتاد، اگرچه باز هم در این دوره نوشته‌هایی از خود به جا گذاشت.{{مدرک}}

* [[غراب (شعر پو)|غراب]]