گویش فیروزکوهی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گویش فیروزکوهی''' گویشی از [[زبان مازندرانی]] است<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی۱=نجفیان |نام۱=آرزو |نام خانوادگی۲=سراج |نام۲=فرشته |عنوان=بررسی صيغگان فعل در لهجۀ جليزجندی زبان مازندرانی |نشانی=https://search.ricest.ac.ir/dl/search/searchPadTA.aspx?q=(f:0,t:\u0032\u0033\u0035\u0035\u0038\u0033,c:5)&f=&dts=36&searchType=indexed&branches=&branchSelectAll=&digitalStatus=2&digitalTypes=1,2,3,4,5,6,7&sortfield=0&sorttype=ASC&RowPerPage=10&header=false |ناشر=وبگاه مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری |تاریخ بازبینی=10 مارس 2021}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=Voskanian |نام۱=Vardan السادات |تاریخ=1998 |عنوان=Some Mazandarani Materials From Firuzkuh |پیوند= https://www.academia.edu/4199787/Some_Mazandarani_Materials_From_Firuzkuh |ژورنال=Iran and The Caucasus |دوره= |شماره= |صفحات=1 |doi= |تاریخ بازبینی= }}</ref>. مردم [[فیروزکوه (تهران)|فیروزکوه]] گویشور [[زبان مازندرانی]] می باشند<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[محمود جعفری دهقی|جعفری دهقی]] |نام۱=محمود |نام خانوادگی۲=خلیلی پور |نام۲=نازنین |نام خانوادگی۳=جعفری دهقی |نام۳=شیما |عنوان=زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال) |تاریخ=۱۳۹۳ |ناشر=مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی |مکان=تهران |شابک=۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴ |صفحه=۲۶۱}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=قاسمی |نام۱=علیرضا |نام خانوادگی۲=به کوشش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان |عنوان=سیری در زبان و شعر مازندرانی |تاریخ=۱۳۷۷ |ناشر=انتشارات [[دانشگاه گیلان]] |مکان=رشت |صفحه=۳}}</ref>. واژه نامه بزرگ تبری، لهجه های مختلف زبان مازندرانی را مورد بررسی قرار داده که موجب شناسایی دوازده لهجه مختلف و تفکیک آنها شده که لهجه ۱۲ در منطقه دماوند شامل نواحی کوهستانی [[شهرستان دماوند]] و [[بومهن]] و [[رودهن]] و [[فیروزکوه]] می باشد<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نصری اشرافی |نام= جهانگیر | پیوند نویسنده = |کتاب= واژه‌نامه بزرگ تبری |کوشش= حسین صمدی، سید کاظم مداح، کریم الله قائمی، علی اصغر یوسفی نیا، محمود داوودی درزی، محمد حسن شکوری، عسکری آقاجانیان میری، جهانگیر نصری اشرفی، ابوالحسن واعظی، ناصر یداللهی، جمشید قائمی، فرهاد صابر و ناعمه پازوکی |صفحه = صفحات ۳۰ و ۳۲ جلد اول |ناشر= اندیشه پرداز و خانه سبز |مکان= تهران |سال= ۱۳۷۷ |شابک= ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰}}</ref>.این گویش در [[فیروزکوه (تهران)|فیروزکوه]] و آبادی‌های [[شهرستان فیروزکوه]] در [[استان تهران]] گویش می‌شود<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = اسفندیار | نام = اصغر | عنوان = گویش فیروزکوه (روستای لزور) | سال = ۱۳۸۶ | ناشر = نشر تاویل | صفحه = ۱۲}}</ref>. در میان سایر گویش‌های مازندرانی گویش فیروزکوهی با [[گویش سوادکوهی]] و [[گویش قائمشهری|قائمشهری]] بیشترین قرابت را دارد<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = بهزادباطبی | نام = خلیل الله | ویراستار = زهرا تقی زاده | عنوان = سیری در گویش مردم فیروزکوه به انضمام کنایات، اشارات، ناسزاها، سوگندها و … | سال = ۱۳۹۷ | ناشر = نشر اریش | صفحه = ۱۲}}</ref>. زبان مازندرانی فراتر از رشته کوه البرز، شامل فیروزکوه و دماوند می‌شود و تمام مسیر جنوب به حومه تهران در لواسانات، رودهن و غیره را در بر می‌گیرد.<ref>[https://academiccommons.columbia.edu/doi/10.7916/D88P79D5 The present Geographical domain of Mazandarani extends from the border of Gilan in the west to the plains of Gorgan in the east. the southern border reaches somewhat unexpectedlly, beyond the lofty chain of alborz, to include firuzkuh and damavand, and countinues all the way south to the outskirts of tehran in Lavasanat, Rudehen etc ....], HABIB BORJIAN., “Mazandaran: Language and People (The State of Research) pp 295,” Academic Commons Columbia University , online edition</ref> [[حبیب برجیان]] در تعریف حد جنوبی زبان مازندرانی آورده است: اما حد جنوبی [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] از مرز های استان کنونی در می گذرد و -در مسیر جاده تهران- به [[فیروزکوه]] و [[دماوند (تهران)|دماوند]] می رسد و تا [[لواسان]] و [[رودبار قصران]] و [[گچسر]]- به فاصله یک تیغه کوه از شهر [[تهران]]- پیش می رود<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=برجیان |نام۱=حبیب |عنوان=متون طبری |تاریخ=1388 |ناشر=آینه میراث صاحب امتیاز [[مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب]] |مکان=تهران |شابک=1561-9400 |صفحات=10 11 }}</ref>.