آیه نور: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌نشده] | [نسخهٔ بررسی‌نشده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش خودکار: اصلاح برچسب‌های نادرست |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه نور|شرح تصویر=|image=الله نور السموات والارض.JPG|تصویر=|اندازه تصویر=|image_size=|alt=|توضیح تصویر=تایپوگرافی از ابتدای آیه نور «الله نور السماوات و الارض»|حزب=۳۶|رکوع=|حروف مقطعه=ندارد|عدد آیه=۳۵|حرف=۲۵۱|شأن نزول=ندارد|کتابت=|کلمه=۴۸|اختلاف=|نام‌های دیگر=|سجده=|جزء=۱۸|محل نزول=|سال نزول=|نام سوره=نور|نام آیه=آیه نور|پیوند تصویر=|متن آیه=|ترجمه=|زیرنویس=|کاربری=}}
[[پرونده:Standartenbekrönung mit AyatNour.png|جایگزین=آیه نور|بندانگشتی]]
'''آیهٔ نور''' به آیهٔ ۳۵ سورهٔ [[نور (سوره)|نور]] گفته می‌شود. این آیه به زیبایی و بیان تمثیلی مشهور است. و بیش از هر آیه دیگر زمینه تفسیر عرفانی و باطنی دارد. مفسران و فلاسفه و عرفاى اسلامى در تفسير این آیه ومعنای نور هر كدام بحثهاى فراوانى دارند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه؛ مکارم شیرازی، ج 14، ص 471}}</ref>[[جارالله زمخشری|زمخشری]]، متکلم معتزلی و نگارنده يکی از مشهورترين تفاسير ''قرآن'', بيان می‌کند که خداوند همانند نور است [نه آنکه خود نور است] اما [[ملاصدرا]] فیلسوف ایرانی همچون [[غزالی]]، فقیه و متکلم سنی [[سهروردی|سهروردی ،]]<nowiki/>فیلسوف ایرانی، [[ابن عربی]] فیلسوف و عارف عرب؛ و [[فلسفه اشراق|اشراقيون]] متأخر، معتقدند نور حقيقی همانا خداست و همة کاربردهای ديگر اين لفظ، يکسره، استعاری و مجازی است و بر معنای حقيقی حمل نمی‌شود.
سطر ۱۹ ⟵ ۱۸:
* '''مشکاه''': از ظواهر کلمات مفسران شیعه و سنی این است که «مِشْکَاةٍ» به معنای چراغدانی است که نور چراغ را از خاموش شدن توسط باد مصون می‌دارد؛ [[شیخ طبرسی]] از علمای شیعه در [[تفسیر مجمع‌البیان|مَجْمَعُ الْبَیان]] و [[فخر رازی]]، مفسر [[سنی]] [[اشاعره|اشعری]]، در [[جامع العلوم]] بیان داشته‌اند که ''مشکاه'' جایگاه مخصوص چراغ است که در دیوار ایجاد می‌کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان، طبرسی 1425: 7/ 250؛ جامع العلوم، فخر رازی 1420: 23/ 389}}</ref>
* '''زجاجة''': [[راغب اصفهانی]]، [[لغت‌شناسی|لغت‌شناس]] و مفسر اهل سنت، در [[مفردات راغب|مُفْرَدات]] دربارهٔ معنی واژه زجاجه بیان کرده که حباب شفافی است که روی چراغ می‌گذارند یا شیشه‌ای است که جلوی همان چراغ قرار می‌دهند. معمولاً بالای حباب روزنه‌ای متناسب وجود دارد تا موجب تنظیم هوای داخل خود و تمرکز و فزونی نور گردد<ref name=":1">{{یادکرد کتاب|عنوان=راغب اصفهانی، مفردات 1412: 151}}</ref>
* '''مصباح''': راغب همچنین دربارهٔ معنای مصباح آن را چراغ یا خود نوری می‌گوید که از طریق فتیله، روغن را به خود جذب کرده‌است.<ref name=":1" />
* '''کوکب دُرّی''': [[سید محمدحسین طباطبایی]]، در [[تفسیر المیزان|''المیزان'']] آن را ستارگان بزرگ دارای نور فراوان که در آسمان معدود است معنا می‌کند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان؛ طباطبایی، 122/15:1422}}</ref>
* '''زَیت''': [[سید علی اکبر قریشی]] مفسر شیعه در کتاب احسن الحدیث این واژه را روغن زیتون معنا کرده‌است. چنان‌که به درخت و میوه آن زیتون گویند واحد آن زیتونه است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی، ج7، ص220}}</ref>
سطر ۲۵ ⟵ ۲۴:
== تفسیر ==
=== معنای نور در «الله نور السماوات و الارض» ===
۱) محمد حسین طباطبایی مراد از نور را، خدا می‌داند، از آن جهت که نور عامی که هر چیزی از آن نور می‌گیرد، از او روشن می‌شود و آن، مساوی با وجود هرچیزی بوده و ظهورش در نفسش و برای غیرش است و آن همان رحمت عام است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان؛ طباطبایی 123/15:1422}}</ref>[[پرونده:Dome of Hagia Sophia (detail of islamic text).jpg|جایگزین=متن آیه نور بر قبه آیا صوفیا در ترکیه|بندانگشتی]]۲) زمخشری مفسر سنی صاحب تفسیر کشاف و طبرسی شیعه در معنای نور در این بخش از آیه بیان میدارندکه خدا، صاحب نور آسمان‌ها و زمین است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=زمخشری، 3:1415}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=طبرسی، 148/2:1405}}</ref>
۳)[[شیخ طوسی]] از مفسران شیعه در کتاب [[التبیان فی تفسیر القرآن]] به نقل از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] و انس نور را هدایت کننده اهل آسمان‌ها و زمین به آنچه مصلحت آنهاست تعبیر کرده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=التبیان فی تفسیر القرآن، شیخ طوسی، بی تا:436/7}}</ref>
| |||