علوم دامی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Davidpooyan (بحث | مشارکتها) |
Davidpooyan (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۶:
== چالشها و مشکلات ==
برای رسیدن به توانایی بالقوهٔ خودکفایی محصولات [[لبنی]] و[[گوشتی]] و [[تولیدات]] دامی کشور، با توجه به افزایش حداقل دو برابری تقاضا تا بیست سال آینده نیاز باتوجه به اینکه مصرف گوشت در سراسر دنیا از سی سال گذشته تا کنون به بیش از پنج برابر رشد یافته است، نیاز به متخصصان علوم دامی در واحدهای پرورشی و تولیدی در سراسر دنیا حس میشود تا نیل به اهداف توسعه [[کشاورزی پایدار]] شود.
اخیراً تحقیقاتی و تولیداتی در سطح آزمایشگاه ها در مورد تولید گوشت [[مصنوعی]] تحت عنوان [[گوشت درون کشتگاهی]] و شیر و تخم مرغ آزمایشگاهی انجام شد که با موفقیتهایی همراه بود، اما این تولیدات بسیار گران و تا کنون تجاری نشده است و همچنین پر هزینه تر از روش سنتی هستند که در حال حاضر وحتی اینده امکان رقابتی شدن قیمت را نخواهند داشت و حتی درصورت رسیدن قیمت هم به چشم یک محصول غیر طبیعی و محصول درجه دوم و جایگزین از آن ها یاد خواهد شد، علاوه بر ان طعم مشابه واقعی نداشتند که چالشی بسیار جدی به شمار میرود که احتمالا هیچ گاه به طعم [[طبیعی]] و [[ارگانیک]] نخواهند رسید ، همچنین انتخاب اکثر مردم معمولا محصولات طبیعی و ارگانیک خواهد بود تا اینکه محصولات آزمایشگاهی و یا [[تراریخته]] باشد و برای نگهداری گوشت میبایست به ناچار باید افزودنیهایی همانند [[نیترات]] ها و [[بنزوات سدیم]] و آمین های آروماتیک هتروسیکلیک و هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای حتما باید اضافه کنند که هم [[صنعتی]] و [[شیمیایی]] هستند و هم ارتباط آن با برخی سرطان ها و همچنین تاثیر منفی بر روی [[DNA]] اثبات شده است. و برای تولید شیر [[مصنوعی]] و سایر لبنیات مصنوعی هم از نوعی مخمر استفاده کرده اند به علاوه ی [[شکر]] به جای [[لاکتوز]] و آمینو اسیدهای ضروری که این ها هم صنعتی و شیمیایی هستند که هیچگاه جایگزین طبیعی شیر نخواهد بود و احتمالا همانند سایر پروژه های مشابه مثل شیر سویا مورد
دربارهٔ اهمیت اقتصادی و تعداد شاغلین کشور در صنعت دامپروری فقط به این بسنده میکنیم که تنها در یکی از زیر بخشهای دامپروری یعنی صنعت طیور بعد از نفت و خودرو، بزرگترین صنعت کشور به حساب میآید. رشته مهندسی علوم دامی بدان جهت " مهندسی " نامیده شدهاست که در واقع در این رشته از تلفیق تکنولوژی علوم مهندسی و دامپروری استفاده میشود. مهندسی علوم دامی ترکیبی از رشتههای: کشاورزی، جانورشناسی، دامپزشکی، زیستشناسی، ژنتیک، و بیوشیمی است. در آزمون سراسری سال ۱۳۹۷ عنوان "مهندسی" برداشته شد و "کارشناسی علوم دامی" خوانده میشد و کسب پیشوند "مهندسی" منوط به عضویت در سازمان نظام مهندسی کشاورزی میباشد. تعریف دیگری از رشته علوم دامی: علوم دامی، علم و فن آوری مورد استفاده در پرورش حیوانات برای به دست آوردن محصولات یا خدمات انسانی (گوشت، شیر، تخم مرغ، پشم، عسل، تار ابریشم، ورزش سوارکاری) است. به عبارت دیگر، یک رشته جامع و یکپارچه است که در آن برنامههای کاربردی خاص از چندین رشته وجود دارد: ژنتیک حیوانی، فیزیولوژی جانوری (از جمله تولید مثل و تغذیه)، رفتارشناسی، اپیدمیولوژی، بهداشت، جایگاه و مکانیزاسیون، بومشناسی، ملاحظه میگردد که این رشته بسیار متنوع است و بخشهای بزرگی از اقتصاد صنایع بالا دستی را در بر میگیرد. سیستم تولید غذا در حال حاضر نه تنها باید توانایی خود را برای تغذیه مردم فزاینده شهرها نشان دهد بلکه به معادله پیچیده صادرات، حفظ محیط زیست، مسائل اجتماعی و بهداشتی نیز بپردازند. در این میان روشهای اگرواکولوژی با ترکیب نوآوریهای تکنولوژیکی و سازمانی، میتواند پاسخ این معادله پیچیده را فراهم کند. برای مثال ممانعت از استفاده از مصرف آنتیبیوتیکها در خوراک دام وطیور و جلوگیری از بروز مقاومت دارویی در انسان، وظیفه ای است که تنها از عهده متخصصین علوم دامی بر می آید و رابطه نزدیکی با سلامتی جوامع بشری دارد. با پیچیدهتر شدن جوامع انسانی و بزرگتر شدن جمعیتهای شهری و نیاز به تأمین پروتئین حیوانی سالم، من البعد نمیتوان انتظار داشت که مواد غذایی سالم به صورت اتوماتیک و پایدار توسط جوامع روستایی تولید میشود چرا که نیاز است وزارت کشاورزی با بهرهگیری از تخصص مهندسین علوم دامی در جهت رفع نیازهای جامعه رو به رشد ایران به غذای سالم اهتمام بیشتری به خرج دهد. حدود ۴۰ سال پیش هدف دامپروری افزایش تولید شیر و گوشت بودهاست ولی امروزه تولید پایدار محصولات پروتئینی مد نظر است. امروزه نتایج تحقیقات نشان دادهاست که ا'''گر ما بتوانیم دامهای مقاوم به بیماری پرورش دهیم نیاز نیست که داروهای زیادی توسط انسان مصرف شود'''. بعبارت دیگر یکی از راههای کاهش مصرف دارو، اصلاح ژنتیکی دام در جهت مقاومت نسبت به بیماریها است.
|