حشیش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حشیش''' یا '''چرس'''<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=دلایل علاقهٔ جوانان به مصرف چرس|نشانی=https://subhekabul.com/جامعه/reasons-for-young-peoples-interest-in-hashish/|وبگاه=روزنامه صبح کابل|تاریخ=2019-08-24|بازبینی=2020-10-28}}</ref> (به {{lang-en|hashishHashish}}) ماده‌ای‌ست که از [[انگم]] گیاه [[شاه‌دانه]] به دستبه‌دست می‌آید.<ref name="Erowid 2006">Erowid. 2006. Cannabis Basics. Retrieved on 25 February 2007</ref> تفاوت حشیش با [[ماری‌جوآنا]] در این است که ماری‌جوانا از [[برگ]] و [[گل]] خشک شدهٔخشک‌شدهٔ گیاه شاه‌دانه حاصل می‌شود.<ref name="Erowid 2006"/>

بهترین فصل برای کاشتن و طبق اصول اصلی این ماده و تخم در [[بهار|فصل بهار]] صورت می‌گیرد. ترکیبات مؤثر در حشیش کمابیش همان ترکیبات سایر قسمت‌های گیاه شاهدانه با خلوص بالاتر است. برگ و جوانه این گیاه '''گراس''' نامیده می‌شود. روغنی که از صمغ شاهدانه تهیه می‌شود، نوع خالصی از ماده [[داروی فعال‌کننده روان|سایکواکتیو]] [[تی‌اچ‌سی]] محسوب می‌شود که از شاهدانه به دست می‌آید. تأثیر حشیش، ناشی از [[تتراهیدروکانابینول]] (THC) است که یک [[روان‌گردان طبیعی|انتئوژن]] به‌شمار می‌رود.

حشیش در سده‌های میانه در [[جهان اسلام]] در ابعاد وسیعی مورد مصرف بود. کشیدن حشیش احتمالاً قبل از آشنایی با توتون رایج شده‌است. یافته‌های باستان‌شناسانه در [[اتیوپی]] استعمال حشیش به وسیله [[قلیان]] در [[سده ۱۴ (میلادی)|سده چهاردهم میلادی]] را نشان می‌دهد. البته سابقه مصرف دارویی حشیش در شرق مدیترانه به اواخر [[هزاره دوم (پیش از میلاد)|هزاره دوم پیش از میلاد]] بازمی‌گردد. حشیش در این دوران به عنوان دارویی برای آسان ساختن [[زایمان]] مورد استفاده بود. بقایای تتراهیدروکانبینول در گورستانی متعلق به سده چهارم میلادی در نزدیکی [[اورشلیم]] پیدا شده‌است. حشیش و سایر داروهای مخدر در جوامع مسلمان، جایگزینی برای [[مشروبات الکلی]] بودند که در قرآن ممنوع اعلام شده‌بود.<ref>Jordan Goodman, Paul E. Lovejoy, Andrew Sherratt, [http://books.google.com/books?id=flguwzJoarMC&pg=PA21&dq=hashish+muslim+alcohol#PPA21,M1 Consuming habits], Routledge, 2007, Page 21</ref>

هنگامی که دود حشیش از طریق [[شش]]‌ها وارد بدن می‌شود اجزای آن به سرعت وارد جریان خون شده و به سمت [[مغز]] و سایر قسمت‌های بدن هدایت می‌شوند. احساس [[سرخوشی|نشئگی]] و لذتی که از مصرف حشیش به فرد دست می‌دهد ناشی از چسبیدن عناصر تشکیل دهنده آن به [[گیرنده کانابینویید|گیرنده‌های کانابینویید]] در مغز می‌باشد. اکثر اینمساین گیرنده‌های عصبی در قسمتی از مغز قرار دارند که به‌طور مستقیم در احساس لذت، [[حافظه (جانداران)|حافظه]]، تمرکز، احساسات و درک از زمان نقش دارند و بنابراین تأثیرات مصرف حشیش نیز باعث تحریک یا اختلال در این قسمت‌ها می‌شود. علاوه بر قسمت‌های فوق، اجزای تشکیل دهنده حشیش، چشم‌ها، گوش‌ها، [[پوست]] و [[معده]] را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند.

مطالعات و تحقیقات نشان می‌دهد که رشد طبیعی یک [[جنین]] به وسیله مصرف مرتب حشیش یا ماری جوانا به وسیله مادر در دوران بارداری می‌تواند به‌طور جدی آسیب ببیند. آزمایش بر روی حیوانات نشان داد که نوزادان حیوانات آزمایشگاهی که در دوران بارداری تحت مصرف این ماده قرار گرفته بودند، دارای برخی از ناهنجاریهاناهنجاری‌ها و رفتار غیرعادی بودند.