فهرست مغالطه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[مغالطه توسل به احتمالات|مغالطهٔ توسل به احتمالات]]: بهره‌گیری از احتمالات به‌جای استدلال.

* [[مغالطه جزمی‌گرایی|مغالطهٔ جَزمی‌گرایی]]: مطرح کردن مدعا و اجازه ندادنِ تشکیک در آن.

* [[مغالطه وجودی]]: شخص به جای آوردن دلیل و برهان برای حقانیت و درستی یک عقیده یا نظر، به موجود بودن آن عقیده متوسل می‌شود و احتجاج می‌کند که چون فلان عقیده در بین بعضی افراد وجود دارد، پس حقیقت نیز دارد. گاهی این مغالطه را به #نتیجه‌گیری_حقیقت_ازواقعیت نیز نسبت می‌دهند.مغالطه در اینجا از این امر ناشی می‌شود که صرف موجودیت یک شیء را دلیل بر حقانیت آن می‌دانند. حال آنکه صرف تحقق و وجود یک شیء دلیل بر حق بودن یا ارزشمندی آن نیست.

*[[مغالطه توسل به منبع الهی:]] این مغالطه وقتی روی می‌دهد که شخصی ادعا می‌کند که چیزی آنقدر شگفت‌انگیز ، عجیب، خارق‎‌العاده یا منحصربفرد است که حتما باید منبعی فرازمینی، فرامادی یا الهی داشته باشد.<ref>[https://books.google.com/books?id=vJ4oVpKY_nwC&pg=PA63#v=onepage&q&f=false Sen, Madhucchanda (2011). ''An Introduction to Critical Thinking''. Pearson Education India. ISBN <bdi>9788131734568</bdi>. Retrieved 2016-11-26.]</ref> این مغالطه با نام «توسل به ناباوری» (به انگلیسی: '''divine fallacy''' or '''Argument from incredulity''' ) نیز شناخته می‌شود.

*[[ابطال‌پذیری|مغالطه ادعای ابطال ناپذیر:]] مغالطه ادعای ابطال ناپذیر زمانی روی می‌دهد که فردی ادعایی مطرح کند که اثبات غلط بودن آن غیر ممکن است.<ref>https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1002/9781119165811.ch99</ref> به عبارت دیگر بیان یک ادعا و اصرار بر درستی آن درحالیکه امکان نشان دادن نادرستی آن با آزمایش یا مشاهده وجود ندارد. بیان '''ادعای ابطال ناپذیر''' راهی است برای ترک مسیر منطقی در بحث و گفتگو. این ادعاها معمولا بر مبنای اعتقاد و ایمان بیان می‌شوند. <ref>https://www.logicallyfallacious.com/logicalfallacies/Unfalsifiability</ref>

== مغالطات مقام نقد ==

* [[پارازیت]]: ایجاد وقفه در ارائهٔ یک سخن یا پیام یا ایجاد مانع در رسیدنِ آن به مخاطب.