فهرست سرزمین‌هایی که چینی یک زبان رسمی در آنجا است: تفاوت میان نسخه‌ها

{{زیرنویس نقشه|#285F27|زبان رسمی (به‌عنوان ''ماندارین'' در [[چین]] و [[تایوان]])}}

{{زیرنویس نقشه|#008000|یکی از زبان‌های رسمی (به‌عنوان ''کانتونی'' در [[هنگ کنگ]] در کنار انگلیسی، در [[ماکائو]] در کنار پرتغالی. به‌عنوان ''ماندارین'' در [[سنگاپور]] در کنار انگلیسی، مالایی و تامیلی)}}]]

در اینجا فهرست سرزمین‌هایی که [[زبان چینی|چینی]] در آنجا زبان رسمی است، ارائه شده‌است. امروزه چینی‌ها در پنج کشور یا قلمرو دارای زبان رسمی هستند. [[ماندارین]] در [[چین]] و [[تایوان]]، تنها زبان رسمی و در [[سنگاپور]] یکی از چهار زبان رسمی کشور است. [[کانتونی]] نیز در [[هنگ کنگ]] و [[ماکائو]] یک زبان رسمی به ترتیب در کنار [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] و [[پرتغالی]] است. چینی همچنین یک زبان رسمی در [[سازمان همکاری شانگهای]] و همچنین یکی از شش [[زبان رسمی سازمان ملل متحد]] است. چینی در سال ۱۹۷۳ به عنوان زبان رسمی و کاری در [[سازمان ملل متحد]] پذیرفته شد.<ref>[https://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=a/res/3189(XXVIII) Resolution 3189 (XXVIII)] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150713160811/http://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=a/res/3189(XXVIII) |date=13 July 2015}} Inclusion of Chinese among the working languages of the General Assembly and the Security Council (18 December 1973)</ref><ref>[https://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=a/res/3191(XXVIII) Resolution 3191 (XXVIII)] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150713160842/http://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=a/res/3191(XXVIII) |date=13 July 2015}} Inclusion of Chinese among the working languages of the General Assembly, its committees and its subcommittees and inclusion of Arabic among the official and the working languages of the General Assembly and its Main Committees: amendments to rules 51 to 59 of the rules of procedure of the Assembly</ref>