اسماعیل نوری‌علا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۶۳:
::ب. [[شعر موج نو نظم‌گرای اصیل|نظم‌گرایان اصیل موج نو]]. شاعران این شاخه معدود بودند. از جملهٔ این گروه می‌شد از ''[[م. مؤید|حسین مهدوی (م. مؤید)]]'' و ''[[جواد مجابی]]'' نام برد.<ref>{{پک|جواهری گیلانی|۱۳۷۷|ک=تاریخ تحلیلی شعر نو|ج=۳|ص= ۴۱}}</ref>
# [[شعر موج نو مشکل|موج نو مشکل]]. ''نوری‌علاء'' شعر عده‌ای از شاعران را از [[شعر موج نو اصیل]] نمی‌داند.<ref>{{پک|جواهری گیلانی|۱۳۷۷|ک=تاریخ تحلیلی شعر نو|ج=۳|ص= ۴۱}}</ref> او معتقد است همهٔ خصوصیات موج نو - به‌طور کلی - در مورد این شاخه صادق است، با این تفاوت که اگر در شاخهٔ اصیل موج نو کوشش در به وجود آوردن وسایل ایجاد رابطه همچنان برقرار است، در این شاخهٔ دوم، شعر به صورت مشکل و نامفهوم و گنگ درآمده و گاه ایجاد رابطه با آن غیرممکن می‌شود. شعر این شاخه از موج نو بیشتر چشم به کوشش‌های شاخهٔ «شعر نوی حاشیه‌ای» دارد و می‌کوشد تا از تجارب دست‌نخوردهٔ آن‌ها استفاده کند.<ref>{{پک|جواهری گیلانی|۱۳۷۷|ک=تاریخ تحلیلی شعر نو|ج=۳|ص= ۴۱}}</ref> ''نوری‌علاء'' شاعران مشکل‌گوی موج نو را نیز به دو گروه تقسیم می‌کند:<ref>{{پک|جواهری گیلانی|۱۳۷۷|ک=تاریخ تحلیلی شعر نو|ج=۳|ص= ۴۱}}</ref>
::الف. [[شعر موج نو نثرگرای مشکل|نثرگرایان مشکل‌گوی موج نو]]؛ که در آن میان از ''[[بهرام اردبیلی]]''، ''[[بیژن الهی]]''، ''[[پرویز اسلامپور]]''، ''
{{نقل قول|«اولین کسی که در این راه قدم می‌زند ''[[بیژن الهی]]'' است. او که در اشعار نخستین خود تمایلی به ساده‌گویی و ایجاد رابطه با خواننده [داشت] رفته‌رفته از این کار سر باز می‌زند و اشعارش به یک‌باره تبدیل به حجمی سیاه و دست‌نیافتنی می‌گردد.»<ref>{{پک|جواهری گیلانی|۱۳۷۷|ک=تاریخ تحلیلی شعر نو|ج=۳|ص= ۴۱}}</ref>}}
::ب. [[شعر موج نو نظم‌گرای مشکل|نظم‌گرایان مشکل‌گوی موج نو]]؛ که به اعتقاد ''نوری‌علاء'' مهم‌ترین شاعر این شاخه ''[[یدالله رؤیایی]]'' است.<ref>{{پک|جواهری گیلانی|۱۳۷۷|ک=تاریخ تحلیلی شعر نو|ج=۳|ص= ۴۱}}</ref>
| |||