فالون دافا: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Falun Gong Logo.svg|بندانگشتی|فالون نشان فالون دافا است که متشکل از علامت [[سواستیکا]] در وسط و چهار علامت دیگر مشابه از مدرسه بودا و نمادهای تایچی آبی، قرمز از مدارس دائوی بزرگ اولیه و علامتهای تایچی قرمز، سیاه از مدرسه دائو]]

'''[[فالون دافا]]''' یا '''فالون گونگ''' {{به چینی|法轮功}} روش [[معنویت|معنوی]] [[چینی]] است که برای [[پالایش]]، پرورش و [[تزکیه]] [[بدن]] و [[ذهن]] بر مبنای سه اصل «حقیقت»، «[[نیکخواهی]]» و «[[شکیبایی|بردباری]]» به کار برده می‌شود؛ این روش در سال ۱۹۹۲ میلادی به وسیله آقای لی هنگجی در [[چین]]، بنیان گذاشته شد.

تزکیه معنوی، بخش جدایی‌ناپذیری از فرهنگ باستانی چین است و در فالون گونگ، فرد از طریق تمرین مداوم و خالصانه، تلاش می‌کند به وضعیت از خودگذشتگی، بینش و آگاهی بیشتر، خلوص درونی و تعادل دست یابد که این حالت در [[سنت]] آسیایی «[[روشن‌بینی|روشن بینی]]» یا «[[کسب دائو]]» نامیده می‌شود. آموزش تمرین‌های فالون دافا توسط داوطلبان و به‌طور رایگان انجام می‌شود.<ref>http://fa.minghui.org/</ref>

از آن جا که اشاعه‌ی این روش بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۹ منجر به ارتقاء سطح سلامت مردم چین و کاهش فراوان هزینه‌های درمان شد، مورد حمایت دولت چین نیز واقع شد. در طی این سال‌ها، تعداد زیادی از مردم چین در پارک‌ها آزادانه تمرین‌های فالون گونگ را انجام می‌دادند. به تدریج، تعداد تمرین کنندگان این روش رو به افزایش گذاشت و این امر، موجبات ترس [[حزب کمونیست چین]] را فراهم کرد.