رموم فارس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Ariapersian (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۰:
 
همچنین بازماندگان «رم کاریان» در قرون معاصر، [[باصری]]‌ها به‌شمار می‌روند{{مدرک}} که امروزه در [[استان فارس]] به زندگی کوچی خود ادامه می‌دهند. نام باصری معرب شدهٔ واژهٔ پاساری است که به افراد قبیلهٔ [[پاسارگادیان]] یکی از قبایل ده‌گانهٔ پارس‌ها در دوران هخامنشیان اطلاق می‌شده. پاسارگادیان که [[کوروش]] را در ایجاد سلسلهٔ [[هخامنشیان]] یاری داده بودند در دوره‌های [[اشکانیان]] و [[ساسانیان]] به رم کاریان مشهور شدند. آنها به دلیل این که به [[اردشیر بابکان]] نیز در تأسیس سلسلهٔ ساسانیان کمک کرده بودند؛ مورد توجه وی و سایر شاهان ساسانی قرار گرفتند، به طوری که مرکز حکومتی آنها شهر مذهبی [[کاریان]] شد و نام آنها رم کاریان.
این نام در سده‌های آغازین اسلامی نیز کاربرد داشت. رم کاریان در مقابل حملهٔ اعراب سخت مقاومت کرد و شهر کاریان چهار بار توسط اعراب محاصره و فتح شد و پس از مهاجرت تعدادی از قبایل اعراب به فارس امور حکومتی رم کاریان در اختیار اعراب قرار گرفت. بر طبق سخنان مسعودی مورخ قرن چهارم در سرزمین فارس طایفه‌ای به نام پارسیان زندگی می‌کرده‌اند که بازماندگان همان رم کاریان بوده‌اند. آنها در زمان [[آل‌بویه]] به دو گروه پاساری و بساسیری تقسیم گشته و به ترتیب ضمیمهٔ [[عرب خمسه|ایل عرب خمسه]] و [[ایل قشقایی|ایل ترک]] گشتند. پاساری‌ها و بساسیری‌ها در زمان فتحعلی‌شاه قاجار دوباره با یکدیگر متحد شده و ایل باصری را تشکیل دادند که تا به امروز پابرجا مانده و آن را می‌توان سرسلسله و میراث‌بان فرهنگ و تمدن هخامنشی‌ها و کاریان دانست.

طایفه مستقل و پارسی زبان[[شهرستان سرچهان|چهارراهی]] نیز در مناطق شمال شرقی فارس ([[شهرستان سرچهان|سرچهان]] و [[شهرستان بختگان|بختگان]])قرار دارند که احتمالا از بازماندگان رموم پارسی هستند.