اسدالله علم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۰۵:
در آبان ۱۳۴۵ به [[وزارت دربار]] منصوب شد. با آمدن علم چهره دربار یکسره دگرگون شد و از نو سازماندهی شد. کم‌کم دربار به وزنه مهمی در سیاست داخلی و خارجی کشور تبدیل شد و این با گرایش روزافزون شاه به خودکامگی سیاسی هماهنگ بود. [[تاج‌گذاری محمدرضا پهلوی|تاجگذاری محمدرضا پهلوی]] و جشن‌های ۲۵۰۰ ساله [[امپراتوری|شاهنشاهی]] در دوران وزارت دربار او انجام شد. وی همزمان چندین مقام تشریفاتی دیگر از جمله آجودانی مخصوص محمدرضا شاه، نمایندگی ویژه شاه در هیئت مدیره [[بنیاد پهلوی]]، عضویت در هیئت مدیره [[بنگاه ترجمه و نشر کتاب]]، مدیریت عامل کمیته پیکار با بی‌سوادی و عضویت در هیئت مدیره [[سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی]] را به تدریج برعهده گرفت.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=تیر 28 {{!}} اسدالله علم نخست‌وزیر شد|نشانی=http://tarikhirani.ir/fa/calendar/236/تیر-28-اسدالله-علم-نخست-وزیر-شد|وبگاه=تاریخ ایرانی|بازبینی=2020-04-13|کد زبان=fa|archive-date=13 آوریل 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200413050125/http://tarikhirani.ir/fa/calendar/236/%D8%AA%DB%8C%D8%B1-28-%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%B4%D8%AF}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=یارِ غار / در سال‌مرگ اسدالله علم به زندگی سیاسی او و حضورش در دربار پهلوی دوم پرداخته‌ایم|نشانی=https://sazandeginews.com/News/2420|وبگاه=sazandeginews.com|بازبینی=2020-04-13|archiveurl=https://web.archive.org/web/20200413045603/https://sazandeginews.com/News/2420|archivedate=13 آوریل 2020|dead-url=yes}}</ref> علم بسیار نزدیک به شاه و مورد اعتماد او بود. علم و شاه تقریباً هر روز با یکدیگر گفتگو می‌کردند و چند روز در هفته یکدیگر را می‌دیدند. آنان اغلب با یکدیگر شام و ناهار می‌خوردند. در سراسر ایران هیچ فردی در چنین موقعیتی نبود. چنین رابطه تنگاتنگی باعث شده بود دامنه روابط شاه و علم از حدود مسایل کاری فراتر رود و قرابت روحی میان آن دو پدید آید.
 
در سال ۱۳۴۷ پزشکان ایرانی و سویسی متوجه شدند که عَلم به گونه‌ای از [[سرطان خون]] مبتلا است که شخص درگیر این بیماری بین ۵ تا ۱۵ سال زنده می‌ماند. از سال ۱۳۵۰ به بعد به توصیه پروفسور صفویان،[[عباس صفویان]]، پروفسور میلیز - استاد بیماری‌های داخلی دانشگاه پاریس- پزشک معالج عَلم شد و سپس نیز پروفسور ژان بِرنار کارشناس سرطان خون سرشناس فرانسوی به همکاری فراخوانده شد ولی همواره نوع بیمار عَلم از وی پوشیده نگه داشته شد.
 
در خرداد ۱۳۵۶ علم سعی کرد جلوی مبادله قرارداد تقسیم آب [[هیرمند|رودخانه هیرمند]] را میان ایران و افغانستان بگیرد و در این باره مستقیم از شاه تقاضا کرد اما تلاش‌های وی به جایی نرسید و قرارداد مبادله شد. علم این قرارداد را خیانت به ایران می‌دانست. به صورتی که در یادداشت‌های خود نوشته‌است: «مثل این است که یک قطعه از گوشت تن مرا بریده‌اند و پیش چشم من جلوی سگ انداخته‌اند.»<ref>یادداشتهای علم، جلد ششم انتشارات مازیار صفحهٔ ۴۸۰</ref> این مسئله باعث کدورت شدید علم شد به گونه‌ای به فکر استعفا از وزارت دربار افتاد. این اتفاق و شرایط وخیم بیماری وی باعث شد که از این پس دیگر دل و دماغ کار نداشته باشد. این تغییر از یادداشت‌های وی کاملاً نمایان است.