تباهی لکه زرد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
سحر برزویی (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷:
تباهی لکه زرد در افراد بالای ۶۵ سال شایعتر بوده و زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. اکثر موارد این بیماری با افزایش سن به وجود می‌آیند. این بیماری می‌تواند عارضه بعضی داروها نیز باشد. همچنین به نظر می‌رسد ارث نیز در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد.
 
'''دژنراسیون ماکولا که''' به عنوان دجنراسیون '''وابسته به سن ماکولا''' ('''AMD''' or '''ARMD''') شناخته می‌شود یک وضعیت پزشکی است که ممکن است نتیجه ان تاری یا از دست دادن بینایی در مرکز دید باشد. در اوایل اغلب هیچ نشانه‌ای وجود ندارد. به تدریج دید یک یا هر دو چشم بدتر می‌شود؛ و ممکن است حتی دید به‌طور کامل از دست برود و حتی فعالیتهایفعالیت های روزانه فرد مختل شود. گاه افراد دچار [[توهم|تو]]<nowiki/>همات بینایی می‌شوند که این حالت ارتباطی با بیماریهایبیماری های روانی ندارد.
 
دژنراسیون ماکولا به‌طور معمول در افراد مسن رخ می‌دهد. البته عوامل ژنتیکی هم دراین مشکل نقش دارند.
خط ۳۴:
دژنراسیون ماکولا به خودی خود نمی‌تواند منجر به کوری شود. تنها تعداد بسیار کمی از این افراد کاملاً کور هستند. تقریباً در همه موارد مقداری دید باقی مانده که عمدتاً محیطی است. دیگر شرایط پیچیده ممکن است منجر به چنین حالت حاد بیماری شود (سکته مغزی شدید یا تروما و عدم درمان [[گلوکوم]] و غیره), اما تعداد کمی از بیماران مبتلا به دژنراسیون ماکولا از دست دادن کل بینایی را تجربه می‌کنند.
 
از دست دادن دید مرکزی عمیقاً عملکرد بینایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برای مثال خواندن و مطالعمطالعه بدون دید مرکزی بسیار دشوار است. دیدن تصاویر که در مرکز آنهاآن ها لکه‌های سیاه دیده می‌شود.
 
== عوامل خطر ==