کانریو هیگااونا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸:
| website =
| footnotes =}}
'''کانریو هیگااونا (هیگاشیونا)''' {{به ژاپنی|東恩納 寛量}} (دهم مارس ۱۸۵۳-دسامبر ۱۹۱۶)، در خانواده‌ای که بازرگان هیزم بودند (هیزم کالایی گرانبها در [[جزایر ریوکیو]] به حساب می‌آمد.) در ''نیشیشین'' واقع در [[ناها]]ی [[اوکیناوا]] به دنیا آمد. او سبکی رزمی را به وجود آورد که بعدپس از اووی شاگردش ([[میاگی چوجون|چوجون میاگی]]) آنرا [[گوجوریو]] نامید.
 
== نام خانوادگی ==
خط ۲۶:
او در ۱۸۶۷ یادگیری بوکس مشت راهب (''لوهان کوآن'') را از [[سیشو آراکاکی]] که مترجم دربار [[پادشاهی ریوکیو]] بود شروع کرد. در آن زمان به جای واژه کاراته از ''ته''(Te، به معنای دست) برای نامیدن تمام هنرهای رزمی استفاده می‌شد و تنها طبقه‌بندی هنرهای رزمی بر اساس مکان تمرین آنها بود. (ناهاته، شوری‌ته و توماری‌ته که همه با عنوان [[هنرهای رزمی اوکیناوا|اوکیناواته]] شناخته می‌شدند.)
در سپتامبر ۱۸۷۰، او با کمک ''یوشیما اودون چومئی'' به بهانه حضور در پکن به عنوان مترجم زبان اوکیناوایی مقامات، موفق به گرفتن جواز سفر به [[فوژو]] شد. در مارس ۱۸۷۳ او به [[فوژو]] در استان [[فوجیان]] [[چین]] رفت.
آراکاکی یکی از اساتید هنرهای رزمی [[فوژو]] با نام ''کوجو تایتی'' به هیگااونا معرفی کرده‌بود. هیگااونا به یادگیری هنرهای رزمی چینی نزد اساتید چینی ادامه داد و احتمالاً در چهار سال اول نزد اساتیدی چون ''وای ژین‌جیان''، ''کوجو تاتای''، ''ایواه'' به یادگیری پرداخت. اووی سپس از ''روروکو'' (که با نام‌های ''ریوریوکو'' یا ''لولوکو'' هم نامیده شده‌است. نام او هیچگاه ثبت نشد چون کانریو هیگااونا سواد نواشت. نام واقعی او ممکن است ''ژی ژونگ‌ژیانگ'' باشد که پایه‌گذار کونگ‌فوی درنای فریادکش بود). چنین گفته‌اند که<ref>{{cite web|url=http://uk.geocities.com/sanzinsoo/oral.html|first=Akio|last=Kinjo|accessdate=۲۰۰۷-۰۵-۱۰|title=Oral history of Kanryo Higaonna handed down by disciples of Seiko Higa|publisher=Reprinted from the book "Karate Denshinrokuh (= True History of Karate), Okinawa Tosho Center, 1999|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070818025143/http://uk.geocities.com/sanzinsoo/oral.html|archivedate=۱۸ اوت ۲۰۰۷|dead-url=no}}</ref>
کانریو سال‌های متمادی در خانه استاد ریوریوکو به کارهای طاقت‌فرسا می‌پرداخت تا اینکه روزی دختر استاد را از سیل نجات داد و در عوض از او تقاضای یادگیری کونگ‌فو را کرد.
استاد هیگااونا در دهه ۱۸۸۰ به اوکیناوا بازگشت و به پیشه بازرگانی خانوادگی خود پرداخت. او به آموزش هنرهای رزمی در [[ناها]] و اطراف آن نیز پرداخت. او همچنین به آموزش هنر رزمی به پسران ''یوشیما اودون چومئی'' نیز پرداخت. روش او از این جنبه متمایز بود که همزمان به تکنیک‌های سخت (گو-نو) و تکنیک‌های نرم (جو-نو) می‌پرداخت. او به اندازه‌ای مشهور شد که روش ناهاته را با نام او می‌شناختند.