شورش مکابی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸:
|علت=
|قلمرو=بازگشت کنترل سرزمین‌های [[یهودی]] به دست خودشان
|نتیجه= بنیادگذاری [[پادشاهی حسمونیحشمونی]]
|جنگنده۱= یهودیان [[یهودیه]]
|جنگنده۲= [[سلوکیان]]
خط ۲۲:
'''شورش مکابی''' {{به عبری|מרד החשמונאים}} به رویدادهایی که به استقلال [[یهودیه]] انجامید گفته‌می‌شود.
 
در هنگام پادشاهی [[آنتیوخوس چهارم]] در [[۱۷۵ (پیش از میلاد)]] [[یونانی‌گرایی]] دیرزمانی بود که در [[یهودیه]] پاگرفته‌بود. آنتیوخوس کوشش نمود تا باورهای یونانی را جایگزین [[یهودیت]] سازد. در [[۱۶۷ (پیش از میلاد)]] فرمان منع آیین‌های یهودی را داد و خدایان یونانی و نیایشگاه‌های ایشان را جایگزین آنِ یهود نمود. در این زمان یک کاهن یهودی به نام [[ماتیسیاهو]] از دودمان [[حسمونیحشمونی]] با رد پرستش خدایان یونانی آتش شورش را افروخته ساخت. با گریختن ماتیسیاهو و همسرش به بیابان‌های یهودیه و مرگ او [[یهودای مکابی]] رهبری شورش را در دست گرفت. لشکر بزرگی برای سرکوبی شورش فرستاده شد ولی با مرگ آنتیوخوس به [[سوریه]] بازگشت. لوسیاس سپهسالار سلوکی با توجه به آشفتگی‌های درونی سلوکی آزادی دینی یهود را پذیرفت.
 
پس از بازگشایی نیایشگاه و آزادی دینی [[خاندان مکابی]] خواسته‌هایی افزونتر از خواست‌های دینی را طرح کردند و خیزش خویش را پی‌گرفتند. هنگامی که یهودا در [[۱۶۰ (پیش از میلاد)]] و در زمان دمتریوس یکم سلوکی به دست فرماندهٔ سپاه سلوکی باکیدس کشته شد. برادرش [[یونانتان مکابی]] جای او را گرفت. با مرگ او نیز [[شمعون مکابی]] واپسین پسر ماتیاسیاهو در [[۱۴۲ (پیش از میلاد)]] جایگزین برادرشد. در این زمان [[دیمتریوس دوم]] پادشاه سلوکی استقلال کامل یهود را بدیشان واگذار کرد و شمعون هم دودمان [[حشمونیان]] را پایه‌گذاری نمود. یهودیان تا [[۶۳ (پیش از میلاد)]] که [[پومپه]] سپهسالار [[روم]]ی [[اورشلیم]] را به روم پیوست استقلال داخلی خود را نگاه داشتند.