در سال ۱۹۲۱ مذاکراتی با استاندارد اویل برای واگذاری امتیاز نفت شمال ایران شد. این مذاکرات را حسین علاء وزیرمختار ایران در واشنگتن[[واشینگتن]] پیش می برد. در پی ابراز تمایل اولیه استاندارد اویل، مجلس شورای ملی در سیام آبان ۱۳۰۰ قانونی در پنج ماده تصویب کرد که به دولت ایران اجازه می داد جهت اعطای امتیاز کشف و استخراج نفت از منابع آذربایجان، گیلان، مازندران، استرآباد و خراسان به مدت پنجاه سال در برابر دریافت ده درصد از درآمد نفت با استاندارد اویل وارد مذاکره شود.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه ۴۳ دوره چهارم مجلس شورای ملی سیام عقرب ۱۳۰۰ | وبگاه=کتابخانه، موزه و مرکز اسناد- فارسی | پیوند=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/جلسه-43-صورت-مشروح-مجلس-یوم-سهشنبه-سیام-عقرب-هزار-و-سیصد-مطابق-بیست-و-یکم-ربیعالاول-1340 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2020-02-24}}</ref> اما این مذاکرات پیش نرفت چون استاندارد اویل خواهان این بود که شرکت انگلیسی نفت جنوب ایران هم در این امتیاز شریک شود و دولت ایران (در زمان مشیرالدوله) این شرط را نپذیرفت. در این میان شرکت امریکایی نفت سینکلر هم برای بررسی در مورد نفت شمال ایران دو کارشناس به ایران فرستاد و مجلس قانونی را که برای استاندارد اویل تصویب کرده بود اصلاح کرد و به دولت اجازه داد با هر شرکت امریکایی دیگری وارد مذاکره شود. اما در نهایت واگذاری امتیاز نفت شمال به شرکتهای امریکایی به جایی نرسید.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=مذاکرات جلسه ۱۰۲ دوره چهارم مجلس شورای ملی بیستم جوزا ۱۳۰۱ |نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/%D8%AC%D9%84%D8%B3%D9%87-102-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%DB%8C%D9%88%D9%85-%D8%B4%D9%86%D8%A8%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%AC%D9%88%D8%B2%D8%A7-1301%D9%85%D8%B7%D8%A7%D8%A8%D9%82-%D8%B3%DB%8C%D8%B2%D8%AF%D9%87%D9%85-%D8%B4%D9%88%D8%A7%D9%84-1340}}</ref>
