تندیس داوود: تفاوت میان نسخه‌ها

مجسمه دیوید مایکل انجلو برپایه نقاشی هنری از شمایل انسان نر می‌باشد، او مجسمه‌سازی را در شکل بالاتری از هنر در نظر می‌گرفت چرا که در میان دلایل بسیار، او مجسمه‌سازی را تقلیدی از آفرینش الهی می‌دانست. از آنجا که مایکل انجلو معتقد به Designo بود، با این فرضیه مجسمه را ساخت که تصویر داوود از قبل درون تکه سنگ مرمری وجود داشته، درست مانند [[روح انسان]] که درون کالبد فیزیکی وجود دارد. این مجسمه همچنین نمونه‌ای از سبک کنتراپوستو-Contrapposto – شمایل انسان است. در اوج رنسانس سبک کنتراپوستو برداشتی از ویژگی‌های مشخص از مجسمه‌های آنتیک بود. همان‌طور که در مجسمه داوود میکلانژ نمود پیدا کرد: شمایل انسانی که تمام وزن بدن را روی یک پا انداخته و پای دیگر در حالت ریلکس می‌باشد. این حالت قدیمی باعث می‌شود رانها و شانه‌های مجسمه در زاویه متضاد هم قرار بگیرند، و یک حالت S مانند به کل بالاتنه بدهند. به‌علاوه صورت مجسمه به سمت چپ می‌باشد درحالی که دست چپ به سمت شانه چپ تکیه کرده و [[فلاخن]] از پشتش رو به پایین آویزان است. مجسمه داوود میکلانژ تبدیل به معروفترین اثر مجسمه‌سازی [[دوران رنسانس]] و سمبل قدرت و زیبایی جوانی بدن انسان شده‌است.

تناسب در این مجسمه به‌طور کامل رعایت نشده: سر و بالاتنه مقداری بزرگتر از پایین‌تنه ساخته شده‌است. دستها نیز نسبتاً بزرگتر از حد معمول ساخته شده‌اند. بعضی معتقدند که این عدم تناسب به علت پیروی از سبک مانریست-Mannerist – می‌باشد درحالی که عده‌ای دیگر بر این باورند که چون از ابتدا قصد بر قرار گرفتن مجسمه بر روی دیوار بلند کلیسا بوده، این تناسب از زاویه پایین‌تر و دور تر درست جلوه می‌کند.

 

{{مقایسه ارتفاع مجسمه‌های مهم}}