محمد اشرفی: تفاوت میان نسخه‌ها

اشرفی در بهشهر، اصفهان، نجف، کربلا و سامرا تحصیل و اغلب عمر خود را در بابل به تدریس مشغول بود. [[سعیدالعلماء|سعيدالعلما]]، شیخ [[مرتضی انصاری]] و [[صاحب جواهر]] از استادان او بودند و مدتی هم با همکلاسی خود [[میرزای حسن حسینی شیرازی]] به سامرا رفت و در حوزه نوپدید سامرا مشغول بحث و درس بود. در برخی منابع او را روحانی سیاسی معرفی کردند که در درگیری‌های مسلمانان با بابیه بابل نقش داشته است. برخی اختلاف نظرات او با سایر مراجع و فتاوی متفاوت او در حوزه‌های علمیه طی سالها زمینه بحث بوده است. عمارت بزرگ او در بابل و همچنین رونق حوزه علمیه بابل که توسط او اداره می شد توجه ناصرالدین شاه را به خود جلب کرده و به هم‌صحبتی و گاهی مجادلات او با ناصرالدین شاه در منابع داخلی و خارجی اشاره شده است. بعدها تجلی این تفکر سیاسی در یکی از شاگردان او یعنی شیخ [[عبدالله مازندرانی]] هدایت‌گر مشروطه شد. تنکابنی گرایش اشرفی به عرفان را قوی‌تر از سایر ویژگی‌های او می دانسته.