السالوادور: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Luckie Luke (بحث | مشارکت‌ها) جز ویرایش 5.215.48.233 (بحث) به آخرین تغییری که Q2020 انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
Sinazarean (بحث | مشارکت‌ها) ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۸ پیوند افزوده شد. |
||
خط ۷۱:
پارک ملی باستان‌شناسی [[سیهوآتان]] در السالوادور که با ۷۳ هکتار مساحت یکی از محوطه‌های تاریخی ارزشمند منطقه آمریکای جنوبی به‌شمار می‌آید، یکی از نخستین سکونتگاه‌های مایاها بوده و آثار تاریخی زیادی را از این تمدن با قدمتی بیش از ۹۰۰ سال در خود جای داده‌است.
منطقه السالوادور در سال ۱۵۲۵ میلادی توسط [[پدرو د آلواردو]] برای اسپانیا تصرف شد. در ۱۸۲۱ میلادی السالوادور از حکومت اسپانیا آزاد شد و بخشی از [[مکزیک]] شد. در سال ۱۸۲۳ میلادی اتحادیه‌ای به نام «[[ایالات متحده آمریکا مرکزی]]» از مکزیک جدا شد که السالوادور نیز یکی از این ایالات بود. این ایالات متحده تا سال ۱۸۳۸ میلادی دوام آورد اما در آن تجزیه شد و السالوادور نیز در آن تاریخ از اتحادیه جدا شده و تبدیل به یک جمهوری مستقل شد.
پس از استقلال، ال سالوادور به‌طور رسمی دموکراسی به‌شمار می‌آمد اما در واقع این کشور توسط «چهارده خانواده» اداره می‌شد. در سال ۱۹۳۱ میلادی دیکتاتور [[ماکسیمیلیانو هرناندز مارتینز]] به قدرت رسید و در ۱۹۳۲ میلادی خیزشی روستایی به رهبری [[آگوستین فارابوندو مارتی]] را با خشونت سرکوب کرد. پس از سقوط هرناندز، السالوادور به‌طور متناوب دولت‌های دموکراتیک و دیکتاتوری به خود دیده‌است، اما به نُدرت یک دولت غیرنظامی در این کشور بر سر کار بوده‌است.
خط ۱۱۶:
== سیاست ==
{{اصلی|سیاست السالوادور}}وزن حضور ۱٫۶ میلیون مهاجر السالوادوری در ایالات متحده،<ref name="washingtonpost.com">"[http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/09/23/AR2009092304494.html Salvadorans Seek a Voice To Match Their Numbers]". ''The Washington Post''. September 24, 2009</ref> که سیاست مهاجرتی خود را سخت‌تر می‌کند، بر روی سیاست خارجی حکومت سان سالوادور سنگینی بسیار دارد. این مهاجران پول بسیاری از ایالات متحده به بستگان خود در السالوادور می‌فرستند و دولت پیشین السالوادور می‌کوشید برای حفظ این منشأ درآمد که از ارکان اقتصاد ملی است باعث آزردگی دولت آمریکا نشود. تا سال ۲۰۱۲ سیاست خارجه السالوادور در تمام صحنه‌های بین‌المللی کاملاً هماهنگ با واشینگتن بود و تنها کشور [[آمریکای لاتین]] است که در عراق نیرو داشت.<ref name="لوموند دیپلماتیک">[http://ir.mondediplo.com/article1020.html لوموند دیپلماتیک]: دسامبر ۲۰۰۶.</ref>
[[مائوریسیو فونس]] رئیس‌جمهور السالوادور از «جبهه آزادی‌بخش ملی [[فارابوندو مارتی]]» که دارای سابقه روزنامه‌نگاری است در انتخابات ۱۵ مارس ۲۰۱۲ این کشور به پیروزی رسید و به ۲۰ سال حکومت راستگرایان پایان داد. فونس قبلاً سه بار در انتخابات ریاست جمهوری السالوادور شرکت کرده اما موفق به پیروزی نشده بود.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8803120593 خبرگزاری فارس]. بازدید: اوت ۲۰۱۲.</ref>
درپی سر کار آمدن موریسیو فونس در اوت ۲۰۱۲ سفارت [[کوبا]] در پایتخت السالوادور پس از ۴۸ سال قطع روابط دیپلماتیک بین دو کشور، ازنو گشایش یافت. روابط بین دو کشور کوبا و السالوادور از سال ۱۹۶۱ و تقریباً بلافاصله پس از پیروزی انقلاب در این جزیره به رهبری «[[فیدل کاسترو]]» قطع شد. السالوادور تنها کشور در آمریکای لاتین به‌شمار می‌آمد که پس از [[انقلاب کوبا]] با [[هاوانا]] روابط دیپلماتیک برقرار نکرده بود که این ارتباط سرانجام پس از ۴۸ سال برقرار شد.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8810191560 خبرگزاری فارس]. بازدید: اوت ۲۰۱۲.</ref>
== اقتصاد ==
{{اصلی|اقتصاد السالوادور}}پولی که دو نیم میلیون مهاجر السالوادوری به ایالات متحده از آن کشور به بستگان خود در السالوادور می‌فرستند از پایه‌های اقتصاد السالوادور به‌شمار می‌آید.
السالوادور موفق نشد به برخی از اهداف بودجه تعیین شده برای سال ۲۰۱۱ دست پیدا کند که موجب شد [[صندوق بین‌المللی پول]] برنامه وام ۷۵۰ میلیون دلاری به این کشور را در آوریل ۲۰۱۲ متوقف کند.
صندوق بین‌المللی پول اعلام کرده‌است رشد اقتصادی یک و نیم درصدی السالوادور در سال ۲۰۱۱ کمتر از رقم مورد پیش‌بینی بود در حالیکه هزینه عمومی و بدهی این کشور فراتر از حد انتظار افزایش یافت. در آوریل ۲۰۱۲ [[هکتور دادا]]، وزیر اقتصاد السالوادور، در پی اختلاف نظر با رئیس‌جمهور این کشور بر سر سیاست‌های اقتصادی، از مقام خود کناره‌گیری کرد. [[موریسیو فونس]]، رئیس‌جمهور السالوادور، معاون وزیر بازرگانی و صنعت را به عنوان جانشین دادا منصوب کرده‌است.<ref>ایسنا: [http://www.tabnak.ir/fa/news/240900/parseek وزیر اقتصاد السالوادور استعفا داد.]، تاریخ انتشار: ۰۹ اردیبهشت ۱۳۹۱</ref>
خط ۱۶۴:
[[مسیحیان فلسطینی]] از مهاجران کم‌جمعیت اما مهم در صحنه سیاسی و اقتصادی السالوادور هستند.<ref>Marín-Guzmán, Roberto (2000). A Century of Palestinian Immigration into Central America: A study of their economic and cultural contributions. San Jose, CR: Universidad de Costa Rica.</ref> این گروه شرکت‌های تجاری، صنعتی و ساختمانی مهمی را ایجاد کرده‌اند و در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۴ هم [[آنتونیو ساکا]]، رئیس‌جمهور وقت، و هم رقیب انتخاباتی او [[شفیق حنضل]]، هردو از فلسطینی‌تباران مسیحی بودند.
میزان [[امید به زندگی]] برای مردان ۷۱٫۶ و برای زنان ۷۸٫۷ سال است.
== فرهنگ ==
فرهنگ مستیزو در السالوادور چیرگی دارد. مردم مستیزو در نتیجه آمیختگی و ازدواج مردم بومی سرخ‌پوست [[کوزکاتلان]] با مهاجران اروپایی که به این منطقه وارد شدند پدید آمدند. فرهنگ مستیزو از هر دو فرهنگ، یعنی هم از فرهنگ بومی سرخ‌پوستی و هم از فرهنگ اسپانیایی، تأثیر زیاد گرفته‌است. کلیسای کاتولیک نقش مهمی در فرهنگ السالوادور ایفا می‌کند و اسقف [[اسکار رومرو]] به خاطر نقش بنیادینش در مقاومت علیه نقض [[حقوق بشر]] که در دوران جنگ داخلی رخ می‌داد به عنوان قهرمان ملی شناخته می‌شود.<ref>Eaton, Helen-May (1991). ''[http://scholars.wlu.ca/etd/116/ The impact of the Archbishop Óscar Romero's alliance with the struggle for liberation of the Salvadoran people: A discussion of church-state relations (El Salvador)]'' (M.A. thesis) Wilfrid Laurier University</ref>
نقاشی، کاشی‌کاری و بافندگی از هنرهای دستی اصلی در السالوادور به‌شمار می‌آیند. مهم‌ترین نویسندگان کشور عبارتند از [[فرانسیسکو گاویدیا]] (۱۹۵۵–۱۸۶۳)، [[سالارروئه]]، [[کلاودیا لارس]]، [[آلفردو اسپینو]]، [[پدرو جفروی ریواس]]، [[مانلیو آرگوئتا]]، و [[خوزه روبرتو سئا]]. [[روکه دالتون]] از شاعران نامدار این کشور است. از شخصیت‌های هنری سده بیستم السالوادور می‌توان به [[بالتاسار پولیو]]، فیلم‌ساز، [[پاتریشیا چیکا]]، کارگردان، [[فرناندو یورت]]، هنرمند، و [[تانیو سالازار]]، کاریکاتوریست، اشاره کرد.
| |||