ویلیام اگلستن: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی‌که [[موزه هنر مدرن نیویورک|موزهٔ هنر مدرن نیویورک]] (مُما)، ویلیام اِگلستن را در سال ۱۹۷۶ به بازدیدکننده‌هایش معرفی کرد،<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=موزهٔ هنرهای مدرن نیویرک -انگلیسی|کد زبان=en|تاریخ=۱۹۷۶|وبگاه=|نشانی=https://www.moma.org/calendar/exhibitions/2079|عنوان=Photographs by William Eggleston {{!}} MoMA|بازبینی=2017-03-28}}</ref> عکاسی به معنای هنرهای زیبا هنوز با عکس سیاه‌وسفید و ترکیب‌بندی‌های محافظه‌کارانه و کلاسیک درک می‌شد. الفبای عکس سیاه‌سفید، دربرگیرندهٔ ترکیب‌بندی‌های حساب‌شده، و چاپ‌های گیرا و پرجزییات بود؛ و دربرابر، عکسِ رنگی، اسلوبِ مورد استفاده در آگهی‌ها و مجله‌ها بود. کارهای اِگلستن که به‌ظاهر ثبتِ سردستی چیزهای پیش‌پاافتاده بود، در نگاه مخاطب‌های هنر زیاده‌روی به‌حساب می‌آمد و در صحنهٔ هنری آن دوران جایی نداشت. منتقد وقت «[[نیویورک تایمز|نیویرک تایمز]]»، نمایشگاه اِگلستن در مُما را «منفورترین نمایشگاه سال» و دیگری آن را «به کلی ملال‌آور و بی‌نهایت پیش‌پاافتاده» خواند. حتی اَنسل اَدمز در نامه‌ای تند به [[جان سارکُفسکی]]، کیوریتری که یک‌تنه عکاسی را به جایگاه هنر ارتقا داده بود، اگلستن را حقه‌باز نامید.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=مهسا بیگلو|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=کارنما|نشانی=http://www.kaarnamaa.com/single-post/2017/03/26/ویلیم-اِگلستن-جنگل-دمکراتیک|عنوان=مجله هنری کارنما Kaarnamaa Art Magazine|بازبینی=2017-03-28}}</ref>

 

== منابع ==

{{پانویس}}