بهاءالله: تفاوت میان نسخه‌ها

میرزا حسین‌علی با [[شیخیه|شیخی‌های]] نور و تهران در تماس بود، امری که با توجه به محبوبیت شیخیهٔ رمزآلود در میان اشراف قاجار و تمایل وی به اندیشه‌ورزی طبیعی بود. در سال ۱۲۲۱۱۲۲۳ خورشیدی (۱۸۴۴ میلادی) [[ملاحسین بشرویه|ملا حسین بشروئی]] برای دعوت شیخی‌ها به عقاید جدید بابیت به تهران آمده بود و توانست میرزا معلم نوری را بابی کند. میرزا معلم به درخواست ملا حسین بشروئی قبول کرد که با میرزا حسین‌علی تماس بگیرد. به این ترتیب میرزا حسین‌علی دعوت [[سید علی‌محمد باب]] در مورد مرجعیت مذهبی او به عنوان «[[باب (اسلام)|باب]]» [[حجت بن الحسن|امام دوازدهم شیعیان]] را پذیرفت. هرچند او هیچگاه خود سید علی‌محمد باب را ندید.<ref name=Islamica>{{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی = بخش تاریخ | مقاله = بهائیت | دانشنامه = دائرة المعارف بزرگ اسلامی| جلد= ۱۳ | سال =۱۳۹۹ | نشانی = https://www.cgie.org.ir/fa/article/229139/بهائیت| تاریخ بازبینی = | نشانی بایگانی = |تاریخ بایگانی = | زبان = fa}}</ref><ref name=":13">Bausani, A. "[http://www.brillonline.nl/subscriber/entry?entry=islam_SIM-1032 Bahāʾ Allāh]." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2009. Brill Online. UNIVERSITY OF TORONTO. 27 February 2009</ref> او در آن زمان ۲۷ سال داشت. میرزا حسین‌علی در ابتدا به روستای خود [[تاکر]] رفت و اقدام به گسترش آئین بابی در [[نور (مازندران)|نور]] و [[استان مازندران|مازندران]] نمود. باتوجه به وجههٔ او به عنوان یکی از اشراف محلی، سفر وی موفقیت‌آمیز بود و منسوبان او منجمله دو برادرش [[یحیی صبح ازل|میرزا یحیی]] و [[میرزا موسی نوری|میرزا موسی]] و حتی افرادی از طبقه روحانی به آئین جدید گرویدند. از سیزده فرزند میرزا بزرگ نوری، حداقل یکی شیخی و حداقل شش فرزند بابی شدند.<ref name="Iranica242"/>